(نام دوجمله ای: Agapornis roseicollis) طوطی کوچکی با بدنی سبز و کله ای نارنجی، از راستهٔ طوطی سانان (Psittaciformes)، خانوادهٔ طوطیها (Psittacidae) و سرده (جنس) مرغ عشق (Agapornis) است.
طوطی برزیلی را خیلی ها به عنوان پرندهٔ خانگی نگه می دارند و رام کردن آن نسبت به دیگر مرغ های عشق آسان است. هوش او به سطح پرندهٔ بزرگ تری مانند طوطی دم بلند آمریکای جنوبی (طوطی ماکائو macaw) می رسد. در صورتی که طوطی برزیلی تنها پیش صاحبش نگه داشته شود به او خو می گیرد به ویژه هنگامی که با دست به او غذا داده شود.برخلاف نامش، این پرنده بومی صحرای نامیبیا در جنوب غربی آفریقا است. به تازگی این طوطی ها جمعیت چشمگیری در منطقه کلانشهری فینیکس، مرکز ایالت آریزونای آمریکا تشکیل داده اند. آب وهوای آریزونا نیز بیابانی است و به صحرای نامیبیا شباهت دارد. طوطی برزیلی در زبان فارسی نام های متعددی دارد و برخی به آن «طوطی کوتوله» و برخی به آن «طوطی عشق» و «لاو برد» می گویند. نام انگلیسی این پرنده "Lovebird" و نام آلمانی آن «die Unzertrennlichen» و نام فرانسوی آن « les Inséparables» است. نام علمی این پرنده آگاپورنیس "Agapornis" است که از دو کلمه لاتینی آگاپین "agapein" به معنی عشق و اورنیس "ornis" به معنی پرنده ترکیب شده است. این پرنده را در زبان عربی «طیورالحب» و در زبان عامیانه به آن«البرکادیلو» گویند.
طول عمر طوطی برزیلی حدود ۱۵ تا ۲۰ سال و برخی نیز معتقدند که این پرنده می تواند تا ۳۰ سال زندگی کند. دشواری تعیین سن پرنده سبب شده است که طول عمر پرندگان وارداتی از خارج را نتوان تعیین کرد. البته این امر در مورد پرورش دهندگانی که طوطی خود را از پرورش دهندگان ایرانی تهیه می کنند صادق نیست چرا که معمولاً این پرورش دهندگان جوجه های خود را پس از استقلال از والدین به بازار عرضه می کنند و سن این نوع جوجه ها معمولاً کم بوده و تعیین سن آن ها به راحتی امکان پذیر است، با این وجود بهتر است تولید کنندگان این نوع طوطی بر روی پای جوجه حلقه ای فلزی قرار دهند و تاریخ تولد پرنده را روی آن حک کنند که در این صورت می توان از سن پرنده اطلاع دقیقی به دست آورد و با این کار اعتماد خریدار جلب گردیده و صاحب پرنده اطلاع دقیقی از سن پرنده خود خواهد داشت.
طوطی برزیلی پرنده ای کوچک است که اندازه آن بین ۱۳ تا ۱۷ سانتی متر و وزن آن بین ۴۰ تا ۶۰ گرم است. این نوع طوطی کوچک ترین نوع طوطی در جهان بوده و از مشخصات آن ضخامت بدن، کوتاهی دم، تیزی و بزرگی نسبی منقار می باشد. در طبیعت این پرنده به رنگ سبز است، اما گونه اهلی آن رنگ های بسیار متنوعی دارد. برخی از گونه های طوطی برزیلی در اطراف چشم یک حلقه سفید دارند و برخی فاقد این حلقه می باشند. چهار گونه از این پرنده حلقه¬ای سفید رنگ در اطراف چشم خود دارند که این چهار گونه عبارتند از: طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی سیاه گونه، طوطی برزیلی نقابدار و طوطی برزیلی لیلیان. پنج گونه باقی مانده که عبارتند از: طوطی برزیلی ماداگاسکار، طوطی برزیل صورت قرمز، طوطی برزیلی صورت هلویی، طوطی برزیلی آبسینیان و طوطی برزیلی سوین درین فاقد حلقه مذکور می باشند. زادگاه این پرنده قاره آفریقا است و از آن جا به سایر نقاط جهان برده شده است. طوطی برزیلی جزو پرندگان زینتی محبوب خانواده ها به شمار می رود و اروپاییان به آن مرغ عشق می گویند و این تصمیم به علت این است که این پرنده به صورت جفت نگهداری شده و تمامی وقت خود را در کنار یکدیگر گذرانده و رابطه ای بسیار صمیمی بین نر و ماده وجود دارد و یک جفت معمولاً تا آخر عمر با یکدیگر زندگی کرده و نر و ماده برای ساعت های طولانی کنار یکدیگر نشسته و بال های یکدیگر را تمیز و آراسته می کنند.
طوطی برزیلی را خیلی ها به عنوان پرندهٔ خانگی نگه می دارند و رام کردن آن نسبت به دیگر مرغ های عشق آسان است. هوش او به سطح پرندهٔ بزرگ تری مانند طوطی دم بلند آمریکای جنوبی (طوطی ماکائو macaw) می رسد. در صورتی که طوطی برزیلی تنها پیش صاحبش نگه داشته شود به او خو می گیرد به ویژه هنگامی که با دست به او غذا داده شود.برخلاف نامش، این پرنده بومی صحرای نامیبیا در جنوب غربی آفریقا است. به تازگی این طوطی ها جمعیت چشمگیری در منطقه کلانشهری فینیکس، مرکز ایالت آریزونای آمریکا تشکیل داده اند. آب وهوای آریزونا نیز بیابانی است و به صحرای نامیبیا شباهت دارد. طوطی برزیلی در زبان فارسی نام های متعددی دارد و برخی به آن «طوطی کوتوله» و برخی به آن «طوطی عشق» و «لاو برد» می گویند. نام انگلیسی این پرنده "Lovebird" و نام آلمانی آن «die Unzertrennlichen» و نام فرانسوی آن « les Inséparables» است. نام علمی این پرنده آگاپورنیس "Agapornis" است که از دو کلمه لاتینی آگاپین "agapein" به معنی عشق و اورنیس "ornis" به معنی پرنده ترکیب شده است. این پرنده را در زبان عربی «طیورالحب» و در زبان عامیانه به آن«البرکادیلو» گویند.
طول عمر طوطی برزیلی حدود ۱۵ تا ۲۰ سال و برخی نیز معتقدند که این پرنده می تواند تا ۳۰ سال زندگی کند. دشواری تعیین سن پرنده سبب شده است که طول عمر پرندگان وارداتی از خارج را نتوان تعیین کرد. البته این امر در مورد پرورش دهندگانی که طوطی خود را از پرورش دهندگان ایرانی تهیه می کنند صادق نیست چرا که معمولاً این پرورش دهندگان جوجه های خود را پس از استقلال از والدین به بازار عرضه می کنند و سن این نوع جوجه ها معمولاً کم بوده و تعیین سن آن ها به راحتی امکان پذیر است، با این وجود بهتر است تولید کنندگان این نوع طوطی بر روی پای جوجه حلقه ای فلزی قرار دهند و تاریخ تولد پرنده را روی آن حک کنند که در این صورت می توان از سن پرنده اطلاع دقیقی به دست آورد و با این کار اعتماد خریدار جلب گردیده و صاحب پرنده اطلاع دقیقی از سن پرنده خود خواهد داشت.
طوطی برزیلی پرنده ای کوچک است که اندازه آن بین ۱۳ تا ۱۷ سانتی متر و وزن آن بین ۴۰ تا ۶۰ گرم است. این نوع طوطی کوچک ترین نوع طوطی در جهان بوده و از مشخصات آن ضخامت بدن، کوتاهی دم، تیزی و بزرگی نسبی منقار می باشد. در طبیعت این پرنده به رنگ سبز است، اما گونه اهلی آن رنگ های بسیار متنوعی دارد. برخی از گونه های طوطی برزیلی در اطراف چشم یک حلقه سفید دارند و برخی فاقد این حلقه می باشند. چهار گونه از این پرنده حلقه¬ای سفید رنگ در اطراف چشم خود دارند که این چهار گونه عبارتند از: طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی سیاه گونه، طوطی برزیلی نقابدار و طوطی برزیلی لیلیان. پنج گونه باقی مانده که عبارتند از: طوطی برزیلی ماداگاسکار، طوطی برزیل صورت قرمز، طوطی برزیلی صورت هلویی، طوطی برزیلی آبسینیان و طوطی برزیلی سوین درین فاقد حلقه مذکور می باشند. زادگاه این پرنده قاره آفریقا است و از آن جا به سایر نقاط جهان برده شده است. طوطی برزیلی جزو پرندگان زینتی محبوب خانواده ها به شمار می رود و اروپاییان به آن مرغ عشق می گویند و این تصمیم به علت این است که این پرنده به صورت جفت نگهداری شده و تمامی وقت خود را در کنار یکدیگر گذرانده و رابطه ای بسیار صمیمی بین نر و ماده وجود دارد و یک جفت معمولاً تا آخر عمر با یکدیگر زندگی کرده و نر و ماده برای ساعت های طولانی کنار یکدیگر نشسته و بال های یکدیگر را تمیز و آراسته می کنند.
wiki: طوطی برزیلی