کلمه جو
صفحه اصلی

عبدالحمید خسروشاهی

دانشنامه عمومی

عبدالحمید خسروشاهی فیلسوف، متکلم، حکیم و فقیه شافعی در قرن ششم و هفتم هجری است. وی یکی از شاگردان بنام فرید الدین داماد و فخرالدین رازی است. از کارهای مهم وی در زمینه منطق می توان به مختصر «منطق شفا» و تلخیص کتاب «مهذب ابواسحاق شیرازی» نام برد.
نام کامل وی عبدالحمید ابن عیسی عمویه این یونس خلیل خسروشاهی است. خسروشاه نام شهری است که در نزدیکی تبریز قرار دارد و زادگاه وی است. وی در سال ۵۸۰ هجری قمری در خسروشاه زاده شده است و نزد دانشمندان بزرگی شاگردی کرده است.
خسروشاهی حدیث را از موید طوسی فراگرفته است و علم کلام و حکمت را نزد کسانی همچون فخرالدین رازی، شهاب الدین محتشم و حااکم اسماعیلی فراگرفت. از بزرگترین شاگردان وی می توان به دمیاطی و زین الدین مرحل اشاره کرد.از مهم ترین شاگردان وی در پزشکی و فلسفه فردی بنام سدیدالدین منصور است.
مرتضی مطهری دربارهٔ وی می نویسد که خسروشاهی در علم و طب و علوم شرعی از شاگردان فخرالدین رازی بوده است و توانسته کتاب شفای بوعلی سینا را خلاصه کند. شهرت عبدالحمید خسروشاهی به دلیل پرسش های فلسفی است که خواجه نصیرالدین طوسی از وی کرده است و وی نیز بدان ها پاسخ گفته است. ملاصدرا نیز چون پاسخ های خسروشاهی را کافی ندانسته است رساله ای مستقل در پاسخ به این پرسش های نگاشته است.


کلمات دیگر: