طنز و کاریکاتور یکی از نشریات طنز ایران است که از آذر ۱۳۶۹ منتشر می شود. سردبیر این مجله جواد علیزاده کاریکاتوریست و کارتونیست) بین الملی ایران است.
طنزپردازان: سحر اشرافی، پونه بریرانی، زهرا جمالی، خانم نقاش، فریده نیک نژاد، شهرزاد همامی، حجت فرهادیان، مازیار نصرتی، فرشاد روشن ضمیر، فرزان انگار، علی رئیسی، سهیل بالینی، ناصر زارعی، روح الله زمزمه، حمید شاد، سوشیانس شجاعی فرد، هومن شهبندی،سید مهدی عسکری، عباس قاضی میرسعید، مهدی کاظمی، کورش کهبازی، مسعود دانش منش و علیرضاسلیمی
کاریکاتوریست ها: مرضیه الهی نیا، مجاهده پورشمسیان، ساره عبدالهی، آیدا علیزاده، آرام گل سخن، عاطفه مدنی، میترا مشیری، بهار موحد بشیری، طراوت نیکی، بهمن عبدی، جواد علیزاده، علی درخشی، علی میرایی، اردشیر رستمی، بهمن رضایی، علی افسرمنش، شهاب امینی، علیرضا حسامی، امید خورسند، داریوش رمضانی، کیانوش رمضانی، علی رونقیان، کیارش زندی، محمود سلمانی، شهاب شمشیرساز، محسن ظریفیان، و آریا علیزاده، پیمان علیشاهی، حسام فطرتی، مسعود فقیر، محمدرضا قربانیان، حسین کاظم، علیرضا کریمی مقدم، مهدی محمدی فرد، داریوش مهردلان، وحید نیک گو، عباس ناصری، محمدرضاوالی، هومن هادیزاده، فرهاد یوسفی
طنز و کاریکاتور از آغاز بدون آگهی تبلیغاتی چاپ می شده است یا میزان این آگهی ها حداقل بوده است. به همین خاطر درآمد آن تنها از طریق فروش نشریه است. طنز و کاریکاتور بیش از اینکه نشریه طنز باشد نشریه کاریکاتور است. با این وجود ستون های طنز خوبی نظیر ستون ابداعی طنز چهار بعدی (شوخی با فرضیه نسبیت اینشتین و فرمول E=mc2) و ستون هایی چون: درک کاریکاتور، یادداشت های یومیه شوت السلطنه، بی معنی نویسی، حرف و کاریکاتور، حرفهای بی حساب و چت رومهای طنزی سینمای، طنزی ورزشی و طنزی فیزیکی و... نیز در این نشریه دیده می شود که مخاطبان خاص خود را دارند.
یکی از همین جوانها یکی از ستون های مجله طنز و کاریکاتور است که طی چند سال انتشار خود توانست مخاطب بسیاری را جذب نماید. محور داستان ها جوانی بود که حوادث متداول و بعضاً غیرعادی اجتماعی برایش اتفاق می افتاد.
طنز و کاریکاتور همچنین مباحث ورزشی و بخصوص فوتبال را از نگاه طنز پوشش می دهد. این بیشتر به علاقه شخصی جواد علیزاده بر می گردد. جواد علیزاده در دوران سربازی با وجود این که کف پایش صاف بود و از رژه و آموزش نظامی معاف بود اما به خاطر فوتبال بازی کردن حاضر شد از معافیتش چشم بپوشد و رژه برود تا در عوض عصرها در ساعات فراغت از آموزش نظامی، بتواند در پادگان، فوتبال گل کوچک بازی کند و ار این طریق فضای خشک محیط پادگان و خدمت سربازیش را تحمل کند و این در حالی بود که خیلی ها که اندام و پاهای سالمی داشتند خود را به بیماری و معلولیت و درد پا می زدند تا از رژه رفتن، معاف شوند!
طنزپردازان: سحر اشرافی، پونه بریرانی، زهرا جمالی، خانم نقاش، فریده نیک نژاد، شهرزاد همامی، حجت فرهادیان، مازیار نصرتی، فرشاد روشن ضمیر، فرزان انگار، علی رئیسی، سهیل بالینی، ناصر زارعی، روح الله زمزمه، حمید شاد، سوشیانس شجاعی فرد، هومن شهبندی،سید مهدی عسکری، عباس قاضی میرسعید، مهدی کاظمی، کورش کهبازی، مسعود دانش منش و علیرضاسلیمی
کاریکاتوریست ها: مرضیه الهی نیا، مجاهده پورشمسیان، ساره عبدالهی، آیدا علیزاده، آرام گل سخن، عاطفه مدنی، میترا مشیری، بهار موحد بشیری، طراوت نیکی، بهمن عبدی، جواد علیزاده، علی درخشی، علی میرایی، اردشیر رستمی، بهمن رضایی، علی افسرمنش، شهاب امینی، علیرضا حسامی، امید خورسند، داریوش رمضانی، کیانوش رمضانی، علی رونقیان، کیارش زندی، محمود سلمانی، شهاب شمشیرساز، محسن ظریفیان، و آریا علیزاده، پیمان علیشاهی، حسام فطرتی، مسعود فقیر، محمدرضا قربانیان، حسین کاظم، علیرضا کریمی مقدم، مهدی محمدی فرد، داریوش مهردلان، وحید نیک گو، عباس ناصری، محمدرضاوالی، هومن هادیزاده، فرهاد یوسفی
طنز و کاریکاتور از آغاز بدون آگهی تبلیغاتی چاپ می شده است یا میزان این آگهی ها حداقل بوده است. به همین خاطر درآمد آن تنها از طریق فروش نشریه است. طنز و کاریکاتور بیش از اینکه نشریه طنز باشد نشریه کاریکاتور است. با این وجود ستون های طنز خوبی نظیر ستون ابداعی طنز چهار بعدی (شوخی با فرضیه نسبیت اینشتین و فرمول E=mc2) و ستون هایی چون: درک کاریکاتور، یادداشت های یومیه شوت السلطنه، بی معنی نویسی، حرف و کاریکاتور، حرفهای بی حساب و چت رومهای طنزی سینمای، طنزی ورزشی و طنزی فیزیکی و... نیز در این نشریه دیده می شود که مخاطبان خاص خود را دارند.
یکی از همین جوانها یکی از ستون های مجله طنز و کاریکاتور است که طی چند سال انتشار خود توانست مخاطب بسیاری را جذب نماید. محور داستان ها جوانی بود که حوادث متداول و بعضاً غیرعادی اجتماعی برایش اتفاق می افتاد.
طنز و کاریکاتور همچنین مباحث ورزشی و بخصوص فوتبال را از نگاه طنز پوشش می دهد. این بیشتر به علاقه شخصی جواد علیزاده بر می گردد. جواد علیزاده در دوران سربازی با وجود این که کف پایش صاف بود و از رژه و آموزش نظامی معاف بود اما به خاطر فوتبال بازی کردن حاضر شد از معافیتش چشم بپوشد و رژه برود تا در عوض عصرها در ساعات فراغت از آموزش نظامی، بتواند در پادگان، فوتبال گل کوچک بازی کند و ار این طریق فضای خشک محیط پادگان و خدمت سربازیش را تحمل کند و این در حالی بود که خیلی ها که اندام و پاهای سالمی داشتند خود را به بیماری و معلولیت و درد پا می زدند تا از رژه رفتن، معاف شوند!
wiki: طنز و کاریکاتور