کلمه جو
صفحه اصلی

صف سر

فرهنگ فارسی


لغت نامه دهخدا

صف سر. [ ص َ س َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان رشت. 3هزارگزی باختر رشت ، هزارگزی جنوب شوسه رشت به فومن. جلگه. معتدل. مرطوب. مالاریائی. سکنه 572 تن. آب از استخر. محصول آنجا برنج ، توتون ، چای ، سیگار، صیفی. شغل اهالی زراعت. راه مالرو دارد. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).

دانشنامه عمومی

صف سر، محله ای است در شهرستان رشت در استان گیلان ایران.
براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸۳۵ نفر (۲۱۳خانوار) بوده است.


کلمات دیگر: