ساده خوانی

ساده خوانی یا آواز اولیه (به لاتین: cantus planus) مجموعه ای از سرودهای مناجاتی کلیسایی است که با الحانی تقریباً یک نواخت و بدون موسیقی همراه خوانده می شود.
Kennedy, Michael and Kennedy, Joyce Bourne. The Concise Oxford Dictionary of Music,(5 ed.), Oxford University Press, 2007, ISBN 978-0-19-920383-3
ضرباهنگ در ساده خوانی معمولاً آزادتر از ضرباهنگ وزن دار موسیقی های معمول غربی است. ساده خوانی نت نویسی ویژه خود را دارد و تعداد خطوط حامل در این نت نویسی به جای ۵ خط، ۴ خط است.
ساده خوانی در سده های آغازین مسیحیت رایج شد و احتمالاً از موسیقی کنیسه های یهودی و بی گمان از دستگاه مقامی یونانی تأثیر پذیرفته است. و سیستم نماد گذاری خود را دارد.