عبدالرحمان پژواک (زاده ۷ مارچ ۱۹۱۹ غزنی - درگذشت ۸ ژوئن ۱۹۹۵ پیشاور، پاکستان) دیپلمات افغان و مؤسس آژانس خبری پژواک است و همچنین به عنوان رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سازمان ملل فعالیت داشته است.
سازمان ملل متحد
مجمع عمومی سازمان ملل متحد
پس از پایان تحصیلات لیسه اش(دبیرستانش) به عنوان خبرنگار مشغول به کار شد و همچنین در قسمت خبری وزارت امور خارجه. بعدها به عنوان سردبیر و ناشر روزنامهٔ اصلاح فعالیت کرد و در پایان نیز مدیر و سرپرست "آژانس خبری باختر" که اولین آژانس خبری افغانی بود گشت. او همچنین رئیس انجمن حمایت از زبان پشتو (پشتو تولنه)نیز بود.
در سال ۱۹۴۶ او به دنیای دیپلماتیک قدم گذاشت و به عنوان رایزن سفارت افغانستان در امور خبری و فرهنگی در انگلستان و ایالات متحده منصوب شد. در سال ۱۹۵۱ او کارمند وزارت امور خارجه شد و همپنین مامور به حضور در سازمان ملل متحد. پس از فعالیت مداوم او در سازمان ملل او سفیر افغانستان در آلمان و سپس هند و در ۱۹۷۶ در انگلستان شد. البته او این سمت را در سال ۱۹۷۸ بر اثر به وقوع پیوستن مناقشات کمونیستی داخلی افغانستان از دست داد و به افغانستان بازگشت. پس از بازگشت وی به افغانستان او در حبس خانگی بسر برد و تنها در سال ۱۹۸۲ به دلیل بیماری اجازهٔ خروج از کشور را یافت و تا سال ۱۹۹۱ در ایالات متحده زندگی و پس از آن در پیشاور پاکستان سکونت نمود.
در سال ۱۹۵۸ او به عنوان نمایندهٔ دایم افغانستان در سازمان ملل شد و آنجا تحت عنوان مدیر کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل به فعالیت پرداخت. در سال ۱۹۶۳ او برای میانجیگری و اصلاح روابط بین میان ویتنام و انجمن بوداییها مامور شد. در ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۶ پس از Amintore Fanfani به عنوان رئیس مجمع عمومی انتخاب شد و تا سال ۱۹۶۷ در این سمت بود.
سازمان ملل متحد
مجمع عمومی سازمان ملل متحد
پس از پایان تحصیلات لیسه اش(دبیرستانش) به عنوان خبرنگار مشغول به کار شد و همچنین در قسمت خبری وزارت امور خارجه. بعدها به عنوان سردبیر و ناشر روزنامهٔ اصلاح فعالیت کرد و در پایان نیز مدیر و سرپرست "آژانس خبری باختر" که اولین آژانس خبری افغانی بود گشت. او همچنین رئیس انجمن حمایت از زبان پشتو (پشتو تولنه)نیز بود.
در سال ۱۹۴۶ او به دنیای دیپلماتیک قدم گذاشت و به عنوان رایزن سفارت افغانستان در امور خبری و فرهنگی در انگلستان و ایالات متحده منصوب شد. در سال ۱۹۵۱ او کارمند وزارت امور خارجه شد و همپنین مامور به حضور در سازمان ملل متحد. پس از فعالیت مداوم او در سازمان ملل او سفیر افغانستان در آلمان و سپس هند و در ۱۹۷۶ در انگلستان شد. البته او این سمت را در سال ۱۹۷۸ بر اثر به وقوع پیوستن مناقشات کمونیستی داخلی افغانستان از دست داد و به افغانستان بازگشت. پس از بازگشت وی به افغانستان او در حبس خانگی بسر برد و تنها در سال ۱۹۸۲ به دلیل بیماری اجازهٔ خروج از کشور را یافت و تا سال ۱۹۹۱ در ایالات متحده زندگی و پس از آن در پیشاور پاکستان سکونت نمود.
در سال ۱۹۵۸ او به عنوان نمایندهٔ دایم افغانستان در سازمان ملل شد و آنجا تحت عنوان مدیر کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل به فعالیت پرداخت. در سال ۱۹۶۳ او برای میانجیگری و اصلاح روابط بین میان ویتنام و انجمن بوداییها مامور شد. در ۲۰ سپتامبر ۱۹۶۶ پس از Amintore Fanfani به عنوان رئیس مجمع عمومی انتخاب شد و تا سال ۱۹۶۷ در این سمت بود.
wiki: عبدالرحمان پژواک