در زبان شناسی، صرف فعل دستوری (انگلیسی: Grammatical conjugation)) ایجاد مشتقات یک فعل از بن آن از طریق تصریف (تغییر شکل بر اساس قواعد دستور زبان) است. صرف فعل ممکن است بر اساس شخص, شمار, جنس، زمان، نمود، وجه، جهت فعل، و/یا دیگر قواعد دستوری نظیر وجه پرسشی، گذرایی، گواه نمایی، انضمام و رابط شماری در برخی زبان ها باشد.
wiki: صرف فعل دستوری