عبدالرحمن بن احمد سهیلی مفسر، محدث، لغوی و نحوی اندلسی در سدهٔ ششم هجری است. به او لقب علامهٔ اندلس داده اند. به گفتهٔ ابن خلکان، در ۵۰۸ ه.ق در اندلس متولد شده، اما ذهبی اشبیلیه را محل تولد او می داند. وی آثار فراوانی دارد. شهرت او در زمان حیاتش از آندلس گذشت و به مراکش رسید و به آنجا دعوت شد. او سال های آخر زندگی را در مراکش گذراند. از آثار او می توان به روض الانف، نتائج الفکر، التعریف والإعلام فیما أبهم فی القرآن من الأسماء الأعلام، کتاب الفرائض، مسألة رؤیة الله تعالی فی المنام و رؤیة النبی اشاره کرد.
wiki: عبدالرحمن سهیلی