رادرفوردیم-۲۷۰ یکی از ایزوتوپ های رادرفوردیم است که نیمه عمر آن معادل ۱٫۴ ثانیه تخمین زده شده است و با شکافت خود به خودی تجزیه می شود.
واپاشی های کلاسیک
برای شکل گیری رادرفوردیم-۲۷۰ و ایزوتوپ های سنگین تر از آن به عنوان محصول واپاشی عناصری مانند ۲۷۰Db (که در زنجیرهٔ فروپاشی ۲۹۴Ts که برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ سنتز شده بود) وجود دارد؛ ولی نیمه عمر آنها بسیار کوتاه بوده و خود پس از مدتی، طیِ فرایند شکافت خود به خود تجزیه می شود:
117 294 T s + 115 290 M c + α → 113 286 N h + α → 111 282 R g + α → 109 278 M t + α → 107 274 B h + α → 105 270 D b + α → 104 270 R f ∗ + ν e {\displaystyle \mathrm {^{294}_{117}Ts+_{115}^{290}Mc+\alpha \rightarrow _{113}^{286}Nh+\alpha \rightarrow _{111}^{282}Rg+\alpha \rightarrow _{109}^{278}Mt+\alpha } \rightarrow \mathrm {^{274}_{107}Bh} +\alpha \rightarrow \mathrm {^{270}_{105}Db} +\alpha \rightarrow \mathrm {^{270}_{104}Rf} ^{*}+\nu _{e}}
واپاشی های کلاسیک
برای شکل گیری رادرفوردیم-۲۷۰ و ایزوتوپ های سنگین تر از آن به عنوان محصول واپاشی عناصری مانند ۲۷۰Db (که در زنجیرهٔ فروپاشی ۲۹۴Ts که برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ سنتز شده بود) وجود دارد؛ ولی نیمه عمر آنها بسیار کوتاه بوده و خود پس از مدتی، طیِ فرایند شکافت خود به خود تجزیه می شود:
117 294 T s + 115 290 M c + α → 113 286 N h + α → 111 282 R g + α → 109 278 M t + α → 107 274 B h + α → 105 270 D b + α → 104 270 R f ∗ + ν e {\displaystyle \mathrm {^{294}_{117}Ts+_{115}^{290}Mc+\alpha \rightarrow _{113}^{286}Nh+\alpha \rightarrow _{111}^{282}Rg+\alpha \rightarrow _{109}^{278}Mt+\alpha } \rightarrow \mathrm {^{274}_{107}Bh} +\alpha \rightarrow \mathrm {^{270}_{105}Db} +\alpha \rightarrow \mathrm {^{270}_{104}Rf} ^{*}+\nu _{e}}
wiki: رادرفوردیم ۲۷۰