شاهان ایلام

شاهان ایلام لام یا Elam معرب شده به عیلام نام تمدنی در منطقه ای است که بخش بزرگی در جنوب غربی ایران از خوزستان چهارمحال بختیاری استان بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد .اَنشان یا انزان (ایذه) کنونی (شوش) لرستان را در پایان هزاره سوم قبل از میلاد دربرمی گرفت . ولی در دورهٔ هخامنشیان به منطقه جغرافیایی .اَنشان یا انزان (ایذه) کنونی و سوزیانا شوش Susa) تقلیل یافت ایلامیان کشورشان را «هَلتَمتی» (Ha(l)tamti/Hatamti) به معنی «سرزمین خدا» می خواندند، اکدیان بدان «اِلامتو» (Elamtu) می گفتند و سومریان آن را با اندیشه نگاشت NIM به معنای «بالا و مرتفع» می نوشتند. در ۲۷۰۰ پیش از میلاد، نخستین شاهنشاهی ایلامی (غیر سامی) در شوش (غرب ایران) تشکیل شد. سفالینه های نقاشی شده متعلق به حدود ۳٬۵۰۰ پیش از میلاد در شوش واقع در عیلام بیانگر دوره ای پیشرفته از طرح های هندسی، ایجاد سبک خاص از انسان و شکل هایی از جانوران در آنها می باشد.