زبان های اسکیمو آلیوت. زبان های اسکیمو-آلیوت (/ælijuːt/) یکی از خانواده های زبانی است که توسط اسکیموها به آن تکلم می شود. بیشتر زبان های این خانواده در معرض خطر نابودی قرار دارند.
زبان آلیوت: زبانی ست که توسط اسکیموها بدان تکلم شده و یک زبان بیشتر نیست و از تعدادی گویش مجزا تشکیل شده است. این زبان دو گویش عمده شرقی و غربی دارد و شمار گویشورانش بیش از ۵۰۰ تن نیست. این گویش ها در دوسوی تنگه برینگ قرار گرفته و در آلاسکا و کامچاتکای روسیه به آن ها تکلم می شود.
زبان های اسکیمویی: زبان های اسکیمویی نیز دسته بندی های خود را دارند. زبان های این شاخه به دو دسته عمده زبان های یوپیک و اینوئیت تقسیم بندی شده اند. گاهی مجموعه زبان های اسکیمویی را یوپیک-اینوئیت نیز می گویند.
زبان های این خانواده که توسط اسکیموها بکار می روند در مناطق شمال کانادا، آلاسکا، شبه جزیره چوکچی، سیبری و گرینلند پراکنده اند. برخی از این زبان ها بیش از چند ده گویشور ندارند و برخی دیگر شمار گویشورانشان بیشتر است. این زبان ها در همسایگی زبان های بومی آمریکا، زبان انگلیسی رایج در کانادا و آلاسکا، زبان روسی و زبان دانمارکی قرار داشته و تأثیراتی از این زبان ها به ویژه از نظر وام واژه پذیرفته اند.
این خانواده زبانی به دو دسته زبان های اسکیمو و زبان آلیوت تقسیم بندی می شوند. این دو گروه با یکدیگر هم ریشه هستند اما ساختارهای متفاوت آن ها را در دو دسته مجزا قرار داده است.
این خانواده زبانی مجزا بوده و مانند سایر خانواده ها ارتباط ریشه ای با سایرین ندارد. با این حال پژوهش های زیادی دربارهٔ این مجموعه انجام شده که در مهم ترین آن ها یک زبان شناس دانمارکی بنام راسموس راسک این نظر را مطرح نمود که زبان های این خانواده با زبان فنلاندی مشابهت های زیادی دارند. در سال ۲۰۰۲ نیز جوزف گرینبرگ این زبان ها را در مجموعه زبان های اوراسیایی پیشنهاد کرد.
زبان آلیوت: زبانی ست که توسط اسکیموها بدان تکلم شده و یک زبان بیشتر نیست و از تعدادی گویش مجزا تشکیل شده است. این زبان دو گویش عمده شرقی و غربی دارد و شمار گویشورانش بیش از ۵۰۰ تن نیست. این گویش ها در دوسوی تنگه برینگ قرار گرفته و در آلاسکا و کامچاتکای روسیه به آن ها تکلم می شود.
زبان های اسکیمویی: زبان های اسکیمویی نیز دسته بندی های خود را دارند. زبان های این شاخه به دو دسته عمده زبان های یوپیک و اینوئیت تقسیم بندی شده اند. گاهی مجموعه زبان های اسکیمویی را یوپیک-اینوئیت نیز می گویند.
زبان های این خانواده که توسط اسکیموها بکار می روند در مناطق شمال کانادا، آلاسکا، شبه جزیره چوکچی، سیبری و گرینلند پراکنده اند. برخی از این زبان ها بیش از چند ده گویشور ندارند و برخی دیگر شمار گویشورانشان بیشتر است. این زبان ها در همسایگی زبان های بومی آمریکا، زبان انگلیسی رایج در کانادا و آلاسکا، زبان روسی و زبان دانمارکی قرار داشته و تأثیراتی از این زبان ها به ویژه از نظر وام واژه پذیرفته اند.
این خانواده زبانی به دو دسته زبان های اسکیمو و زبان آلیوت تقسیم بندی می شوند. این دو گروه با یکدیگر هم ریشه هستند اما ساختارهای متفاوت آن ها را در دو دسته مجزا قرار داده است.
این خانواده زبانی مجزا بوده و مانند سایر خانواده ها ارتباط ریشه ای با سایرین ندارد. با این حال پژوهش های زیادی دربارهٔ این مجموعه انجام شده که در مهم ترین آن ها یک زبان شناس دانمارکی بنام راسموس راسک این نظر را مطرح نمود که زبان های این خانواده با زبان فنلاندی مشابهت های زیادی دارند. در سال ۲۰۰۲ نیز جوزف گرینبرگ این زبان ها را در مجموعه زبان های اوراسیایی پیشنهاد کرد.
wiki: زبان های اسکیمو آلیوت