رادرفوردیم-۲۶۶ یکی از ایزوتوپ های رادرفوردیم است که نیمه عمر آن معادل ۲۳ ثانیه تخمین زده شده است و با شکافت خود به خودی تجزیه می شود.
واپاشی های کلاسیک
در سال ۱۹۶۹ یک گروه در دانشگاه کالیفرنیا که توسط آلبرت گیورسو هدایت می شد، تلاش کرد که کوریم (۲۴۸Cm) و اکسیژن (۱۶O) را ترکیب کنند و حاصل رادرفوردیم-۲۶۶ شد.
96 248 C m + 8 16 O → 104 266 R f ∗ → 104 261 R f + 5 0 1 n {\displaystyle \mathrm {^{248}_{96}Cm+_{8}^{16}O\rightarrow _{104}^{266}Rf^{*}\rightarrow _{104}^{261}Rf+5_{0}^{1}n} }
واپاشی های کلاسیک
در سال ۱۹۶۹ یک گروه در دانشگاه کالیفرنیا که توسط آلبرت گیورسو هدایت می شد، تلاش کرد که کوریم (۲۴۸Cm) و اکسیژن (۱۶O) را ترکیب کنند و حاصل رادرفوردیم-۲۶۶ شد.
96 248 C m + 8 16 O → 104 266 R f ∗ → 104 261 R f + 5 0 1 n {\displaystyle \mathrm {^{248}_{96}Cm+_{8}^{16}O\rightarrow _{104}^{266}Rf^{*}\rightarrow _{104}^{261}Rf+5_{0}^{1}n} }
wiki: رادرفوردیم ۲۶۶