ژوزف پاپازیان

ژوزف "هوُسپ" پاپازیان (ارمنی: ժոզէֆ Փափազյան) اولین عکاس اهل ایران است.
«بررسی زمینه های رواج عکاسی و انواع تبلیغات و شیوه های آن در دوره قاجار» (PDF). فصلنامه علمی- پژوهشی نگره: ۶.
«هنرخلاقیت آنتوان سِوروگین». فصلنامه فرهنگی پیمان. سال ششم (۲۱). پاییز ۱۳۸۱.
«Introduction of Photography in Iran».
تجریان، ایوت. عکاسان ارمنی جهان از نیمهٔ سدهٔ نوزدهم تا سدهٔ بیست و یکم میلادی. ترجمهٔ رافی آراکلیانس. ص. ۶۷.
وی از عکاسان بنام عهد ناصرالدین شاه بود که در شهر تفلیس فن عکاسی را فرا گرفته بود، ابتدا در تبریز، کارگاه عکاسی خود را بنا نهاد. وی در سال ۱۸۸۲م عکاسخانه ای در تهران دایر کرد. پاپازیان مهر ساده ای با نقش شیر و خورشید و نام خود و تاریخ تأسیس عکاسخانه با عبارت (دارنده مدال های طلا از شاه ایران) به زبان انگلیسی برای خود ساخته بود.
او برای نشان دادن شایستگی و مهارت خود در عکاسی نقش این مدال را در میان آرم زیبایی که برای عکاسخانه تهیه کرده بود گنجانده مهری به چهار زبان فارسی فرانسه روسی و ارمنی تهیه و از آن به جای مهر پیشین استفاده کرد.
از کارهای عکاسی او یکی تصویر یک بنای صفوی به نام گلدسته است که اهل قلم در آن می نشستند. این بنا گویا در اصفهان بود و اکنون ویران شده است. این تصویر در آلبوم خانه انگلستان موجود است دیگری عکس کوچکی است از میرزا محمد اقبال الملک (فرزند میرزا باباحکیم باشی) که در آلبوم شخصی اوست این عکس اقبال الملک را در سال های پیری و بعد از مأموریت لندن با کلاه پوست بخارا و جبه شال ترمه شمسه و شرابه دار با نشان تمثال همایونی نشان می دهد مه بر یک صندلی راحتی نشسته است و عصایی به دست دارد سومین تصویر عکس کوچکی است از سیدیی معمم که چهار تن کلاهی در دو سو و پشت سر او ایستاده اند زیر این عکس نام پاپازیان و تهران با حروف لاتین نوشته شده است چهارمین تصویر چهره میرزا فتحعلیخان شیرازی را در سال های میانی زندگی اش نشان می دهد.