نسودی

نسودی (بسودی) برابر شاهنامه طبقهٔ کشاورزان را می گفتند. یکی از طبقات چهارگانهٔ ایران بوده که کاتوزیان، نیساریان، نسودی و اهنوخوشی باشند. گویند جمشید طوایف را بر چهار قسم کرد اول را کاتوزی نامید و گفت که در کوه ها و غارها مکان کنند و به عبادت خدا و کسب علوم مشغول باشند. دوم را نیساری خواند و گفت سپاهیگری بیاموزند و سوم را نسودی نام کرد و حکم کرد که کشت و زرع کنند و چهارم را اهنوخوشی لقب داد و گفت به انواع حرفه ها بپردازند. .
اوشیدری، جهانگیر. دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه نامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۱، شابک ‎۹۶۴-۳۰۵-۳۰۷-۵
سومین طبقه از طبقات اجتماعی ایران دوران جمشید، شامل بود از کشاورزان، برزگران و کسانیکه در امور زراعت، باغبانی، صیفی کاری و دیگر حرفه های مشابه اشتغال داشتند. شاهنامه ایشان از گروهی برمی شمارد که از بازوی خویش نان می خورند و بخاطر شکم پیش دیگران دست نیاز دراز نمی کنند و سرزنش نمی شوند. ابیات زیر شامل حال این گروه اجتماعی است: