سویه

در زیست شناسی به یاخته هایی که در کشت خالص، از یک یاخته به دست آمده اند سویه (به انگلیسی: strain) می گویند.در تعریف ژنوتیپی، سویه به سلول هایی گفته می شود که با سویه های دیگر کمتر از ۱۲٪ تفاوت ژنتیکی داشته باشد.
شهامت، منوچهر، ملک زاده، فریدون، میکروبیولوژی عمومی، تهران: نتشارات شهرآب، پاییز ۱۳۶۹. ص۳۴۴.
سویه ها را با شماره، حروف یا نام گذاری که به دنبال نام یک گونهٔ زیستی می آید مشخص می کنند.
در باکتری ها، به مجموعه ای از سویه ها که در بسیاری از صفات با هم مشترک باشند گونه گفته می شود. هرگاه دو سویهٔ باکتری در ۳۰ درصد از دی ان ایشان تفاوت نشان دهند، می توان آن ها را گونه های جداگانه ای در نظر گرفت. البته این یک عدد قراردادی و کاربردی است.
هر سویه ای که دارای مشخصات تعیین شده از قبیل محل جداسازی، فرد کاشف، تاریخ کشف، خواص ظاهری و ژنتیکی و موارد دیگر باشد اصولاً یک سویه اصطلاحاً شناسنامه دار یا به عبارت دیگر یک سویه استاندارد می باشد.

سویِه (variety)
(یا: جوره، واریته) در زیست شناسی، گروهی پایدار از موجودات زنده یک گونه، با تمایز روشن با بقیۀ افراد گونه. چنین گروهی عموماً در گیاهان جوره و در جانوران نژاد خوانده می شود. تمایز مذکور در ساختار وراثتی واقع می شود و ممکن است به صورت طبیعی و از طریق انتخاب طبیعی یا براثر اصلاح نژاد گزینشی انسان ها پدید آید. بیشتر جوره ها از طریق اصلاح نژاد گزینشی پدید می آیند. پیدایش سویه های سیب کاکس، گُلدن دلیشس، و براملی از آن جمله اند. در بیشتر گونه ها، غالباً بین افراد تفاوتی ژنتیکی وجود دارد که موجب تمایز آن ها از یکدیگر می شود؛ این تفاوت ها جوره به حساب نمی آیند. از سوی دیگر، همۀ گروه های متمایز نیز جوره محسوب نمی شوند. بنابراین، لازم است درجۀ تفاوت بین جوره های متفاوت بیش از درجۀ تفاوت درون یک سویه باشد. این تفاوت ها با گردآوری داده هایی دربارۀ حجم، طول، و ابعاد واریته های گوجه فرنگی و سیب زمینی مشاهده شدنی اند. اگر خصوصیات مفید کافی در یک گروه گرد آیند، اصلاح نژاد گزینشی منجر به ایجاد واریته های جدید می شود.