کلمه جو
صفحه اصلی

علی شروقی

لغت نامه دهخدا

علی شروقی. [ ع َ ی ِ ش ُ ] ( اِخ ) ابن محمدعلی بن حیدربن شیخ خلیفه مجیراوی شروقی نجفی. وی در سال 1237 هَ. ق. در نجف متولد شد و نزد انصاری و سیدحسین کوهکمری تلمذ کرد. سپس در همان شهر به تدریس پرداخت و پس از چندی برای بازستاندن املاک خود که غصب شده بود به سوق الشیوخ رفت و در سال 1314 هَ. ق. در همانجا درگذشت. او را تألیفاتی در فقه و اصول و علم الرجال بوده است. ( از مصنفی علم الرجال آقا بزرگ ص 323 ).

دانشنامه عمومی

علی شروقی (رشت؛ ۱۳۵۸) روزنامه نگار ادبی و نویسنده معاصر ایرانی است.
آلبر کامو، انتشارات قلم نو ، ۱۳۸۷
ایرج میرزا، انتشارات قلم نو ، ۱۳۸۷
مجموعه داستان شکار حیوانات اهلی، نشر چشمه، ۱۳۸۹
گفت وگو با جواد مجابی در مجموعه تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران نشر ثالث، ۱۳۹۳
رمان مکافات، انتشارات نیماژ، ۱۳۹۵
رمان معجون مکانیک،نشر ثالث، ۱۳۹۵
شروقی فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز است. او از سال ۸۴ کار خود را با روزنامه دنیای اقتصاد آغاز کرد و در سال ۸۵ با صفحات ادبی روزنامه اعتماد فعالیت خود را ادامه داد. او اکنون در صفحه ادبیات روزنامه شرق مشغول به کار است.
همچنین شروقی مدتی با روزنامه های فرهیختگان، جهان اقتصاد و بهار و نشریات شهروند امروز و ایران دخت و ... همکاری کرده و در این نشریات یادداشت ها و گفت وگوهای متعددی از او منتشر شده است.


کلمات دیگر: