سست وفا

آنکه وفای او کم باشد .

سست وفا. [ س ُ وَ ] ( ص مرکب ) آنکه وفای او کم باشد. ( آنندراج ) :
آن سست وفا که یار دل سخت من است
شمع دگران و آتش رخت من است.بوی یار من از این سست وفا می آید
گلم از دست بگیرید که از کار شدم.