شنکل. [ ش َ ک ُ ] ( اِ ) شنگل. دزدان راه زن باشند. ( اوبهی ). دزد راهزن و عیار. ( ناظم الاطباء ). || ( اِخ ) نام پادشاه هند که به مدد افراسیاب رفته بود. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به شنگل شود.
شنکل. [ ش َ ک َ ] ( اِ ) شنگل. نوعی از غله. ( از ناظم الاطباء ). || دزد و راهزن. ( ناظم الاطباء ). شنغیر و شنفیر و شنفارة به معنی بدخوی و فاحش ، تعریب شَنْکُل و به معنی دزد شریر است. ( الالفاظ الفارسیة المعربة ص 103 ). و رجوع به شنگل شود.
شنکل. [ ش َ ک َ ] ( اِ ) شنگل. نوعی از غله. ( از ناظم الاطباء ). || دزد و راهزن. ( ناظم الاطباء ). شنغیر و شنفیر و شنفارة به معنی بدخوی و فاحش ، تعریب شَنْکُل و به معنی دزد شریر است. ( الالفاظ الفارسیة المعربة ص 103 ). و رجوع به شنگل شود.