علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن اسماعیل بن صلاح حسنی یمانی صنعانی. دانشمند و ادیب ، و از آل امیر بود. در ذی قعده سال 1171 هَ. ق. در صنعاء متولد شد. و در دهم ذی حجه 1219 هَ. ق. درگذشت. وی در ابتدا مصاحب مساکین بود و سپس از آنها رویگردان شد و متهم به بدعت گشت. و در سال 1216 هَ. ق. در شورش صنعاء از جانب امام زندانی شد و از موعظه منع گشت و شروع به سرودن اشعار فکاهی کرد که در آنهاوزراء و امرای مملکت را مورد تمسخر قرار میداد. او راست : 1- رسالة فی تحریم تحلیةالسلاح بالذهب. 2- رسالة فی فضائل اهل البیت. 3- سوانح الفکر و موانح الذکر. 4- سوق الشوق لاهل الذوق من تحت الی فوق. 5- الفتح الالهی بتنبیه اللاهی. 6- النفحات الربانیة و اللمحات الرحمانیة فی احراز الصلات بابراز ضمائر الصلوات. و نیز اشعاری دارد. ( از معجم المؤلفین از البدر الطالع ج 1 ص 420 و نیل الوطر ج 2 ص 110 و هدیة العارفین ج 1 ص 774 وایضاح المکنون ج 2 ص 664 ) ( از الاعلام زرکلی ج 5 ص 55 ).
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن محمدبن اسحاق بن احمدبن حسن حسنی یمنی صنعانی. عالم و ادیب و شاعر. در سال 1150 هَ. ق. در صنعاء متولد شد و در 8 جمادی الاولای 1220 هَ. ق. در همان شهر درگذشت. او راست : الصادح الغریب ، که شرح قصیده بشری الکئیب بالفرج القریب است. ( از معجم المؤلفین از نیل الوطر ج 2 ص 120 ).
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن حسن اکوع صنعانی. رجوع به علی اکوع شود.
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن حسین بن صلاح بن بدرالدین حسنی صنعانی مؤیدی. ملقب به جمال الدین. رجوع به علی مؤیدی شود.
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن زیدبن حسن شظبی صریمی صنعانی فقیه بود. در ربیعالاَّخر سال 882 هَ. ق. در صنعاء درگذشت. او راست : 1- التذکرة فی فروع الفقه الشافعی. 2- شرح علی التکملة. 3- تعالیق. ( از معجم المؤلفین از ملحق البدر الطالع زبارة ص 164 ).
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن صالح بن محمدبن علی بن ابی الرجال صنعانی زیدی. مکنی به ابومحمد و ملقب به قاضی جمال الدین. از شعرای اواخر قرن یازده و اوایل قرن دوازدهم هَ. ق. بود. وی معاصر ضیاءالدین یوسف ، مؤلف «نسمةالسحر فیمن تشیع و شعر» و در سال 1111 هَ. ق. در قید حیات بوده است. برادرش احمدبن صالح مؤلف «مطلع البدور» است. او را دیوان شعری است. ( از الذریعه آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 743 از نسمةالسحر فیمن تشیعو شعر ضیاءالدین ) ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 110 ).
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن محمدبن اسحاق بن احمدبن حسن حسنی یمنی صنعانی. عالم و ادیب و شاعر. در سال 1150 هَ. ق. در صنعاء متولد شد و در 8 جمادی الاولای 1220 هَ. ق. در همان شهر درگذشت. او راست : الصادح الغریب ، که شرح قصیده بشری الکئیب بالفرج القریب است. ( از معجم المؤلفین از نیل الوطر ج 2 ص 120 ).
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن حسن اکوع صنعانی. رجوع به علی اکوع شود.
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن حسین بن صلاح بن بدرالدین حسنی صنعانی مؤیدی. ملقب به جمال الدین. رجوع به علی مؤیدی شود.
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن زیدبن حسن شظبی صریمی صنعانی فقیه بود. در ربیعالاَّخر سال 882 هَ. ق. در صنعاء درگذشت. او راست : 1- التذکرة فی فروع الفقه الشافعی. 2- شرح علی التکملة. 3- تعالیق. ( از معجم المؤلفین از ملحق البدر الطالع زبارة ص 164 ).
علی صنعانی. [ ع َ ی ِ ص َ ] ( اِخ ) ابن صالح بن محمدبن علی بن ابی الرجال صنعانی زیدی. مکنی به ابومحمد و ملقب به قاضی جمال الدین. از شعرای اواخر قرن یازده و اوایل قرن دوازدهم هَ. ق. بود. وی معاصر ضیاءالدین یوسف ، مؤلف «نسمةالسحر فیمن تشیع و شعر» و در سال 1111 هَ. ق. در قید حیات بوده است. برادرش احمدبن صالح مؤلف «مطلع البدور» است. او را دیوان شعری است. ( از الذریعه آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 743 از نسمةالسحر فیمن تشیعو شعر ضیاءالدین ) ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 110 ).