علی طباطبائی

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن منصور قاسم بن محمد. مکنی به ابوالحسین ، و نسب او به قاسم رسی طباطبائی میرسد. وی در سال 1096 هَ . ق . درگذشت و در کاظمین دفن گردید. او را تألیفاتی است که از آنجمله دیوان شعر میباشد. (از الذریعه ج 9 ص 739 از نسمةالسحر فیمن تشیع و شعر ضیاءالدین یوسف ).

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن حجةاﷲبن علی بن عبداﷲبن حسین بن محمدبن عبدالملک بن حمزةبن حسن بن داودبن حمزةبن محمدبن محمودبن علی بن احمدبن مسلم بن محمدبن قاسم بن اسماعیل بن احمدبن یحیی بن حسین بن قاسم رشی بن ابراهیم بن اسماعیل دیباج بن ابراهیم بن عمربن حسن مثنی بن حسن السبططباطبائی شولستانی نجفی غروی ملقب به شرف الدین . از فقهای امامیه ٔ ساکن نجف بود. و در سال 1060 هَ . ق . در آن شهر درگذشت . و شولستانی نسبت است به «شولستان »که ناحیه ای است بین شیراز و خلیج بصره . او راست : 1-توضیح الاقوال و الادلة، فی شرح رسالة الاثنی عشریة. 2-حاشیه بر صحیفةالکاملة. 3- رسالة فی عصمةالانبیاء قبل البعثة و بعدها. 4- الرسالة النوریة، فی اصول الدین . 5- کنزالمنافع فی شرح مختصرالنافع، در فقه . (از معجم المؤلفین از هدیة العارفین ج 1 ص 757 و ایضاح المکنون ج 1 ص 338 و أعیان الشیعة ج 41 ص 106 و روضات الجنات خوانساری ص 408) (از مصنفی علم الرجال ص 271).

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن حسن بن محمدبن علی طباطبائی حائری (علینقی ...) رجوع به علینقی شود.

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن شاهمرادبن اسدبن جلال الدین بن حسن طباطبائی حسنی نجفی . طبیب قرن یازدهم هَ . ق . او راست : مجربات الطب . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 107).

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن عبدالکریم بن علی طباطبائی بروجردی . رجوع به علی بروجردی شود.

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی بن ابی المعالی الصغیربن ابی المعالی الکبیر طباطبایی اصفهانی کاظمی حائری شیعی امامی . فقیه و اصولی بود، در ربیعالاول سال 1161 هَ . ق . در کاظمیه متولد شد و در 1231 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- ترجمه ٔرساله ٔ خالش «آغابهبهانی » در اصول الدین ، از فارسی به عربی . 2- حاشیه بر حدائق . 3- حاشیه بر مدارک . 4- حاشیه بر معالم الاصول . 5- رساله ٔ اختصاص الخطاب بالمشافهین . 6- رساله ٔ استظهارالحائض اذا تجاوز دمها. 7- رساله ٔ اصالة براعة ذمةالزوج من المهر و علی الزوجة اثبات اشتغال ذمته به . 8- رساله ٔ اصول الدین . 9- رساله ٔتکلیف الکفار بالفروع . 10- رساله ٔ حجیةالاجماع والاستصحاب . 11- رساله ٔ حجیةالشهرة. 12- رساله ٔ حجیة مفهوم الموافقة. 13- رساله ٔ حلیةالنظر بالجملة الی الاجنبیة و اباحة سماع صوتها کذلک . 14- رساله ٔ کفایة الضربة الواحدة فی الیتیم . 15- رساله ٔ منجزات المریض . 16- الریاض . 17- شرح صلاة المفاتیح . 18- شرح مبادی الاصول علامه . 19- مختصر الریاض . (از معجم المؤلفین (اعیان الشیعة ج 42). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : هدیة العارفین بغدادی ج 2 ص 771. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 603. فوائد الرضویه ٔ عباس قمی ج 1 ص 323. روضات الجنات خوانساری ص 414. منتهی المقال ابوعلی ص 224. تنقیح المقال مامقانی ج 2 ص 307.

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن محمدبن محمدتقی بن محمدرضابن مهدی بحرالعلوم طباطبایی نجفی . متوفی در سال 1315 هَ . ق . او راست : کشف الاستار فی شرح الاظهار. (از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 42 ص 39).

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن محمدرضا طباطبایی . فقیه و اصولی بود، در سال 1224 هَ . ق . متولد شد. و در سال 1299 هَ . ق . در نجف درگذشت و در باب طوسی دفن گردید. او راست : 1- البرهان القاطع فی شرح المختصر النافع. 2- رسالة فی تصرفات المریض . 3- رسالة فی القبلة. 4- رسالة فی المسافة الملفقة. 5- منهج العابد فی جمیع أبواب الطهارة. (از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 42 ص 46).

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن محمدرفیع طباطبایی . فقیه و مفسر و حکیم و متکلم بود و در سال 1195 هَ . ق . در اصفهان درگذشت . او راست : 1- تفسیرالبیضاوی . 2- رسالة فی حرمة حلق اللحیة. 3- رسالة فی الرجعة. 4- رسالة فی صلاة الجمعة. (از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ٔ عاملی و ج 42 ص 35).

علی طباطبائی . [ ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن نقی بن جوادبن مرتضی حسینی طباطبائی بروجردی . فقیه واصولی بود که در سال 1188 هَ . ق . متولد شد و در نهم ربیع الاول سال 1249 هَ . ق . در بروجرد درگذشت . او را تألیفاتی است که غالب آنها کامل نشده است . (از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 42 ص 197).

علی طباطبائی . [ع َ ی ِ طَ طَ ] (اِخ ) ابن رضابن محمدمهدی بحرالعلوم طباطبائی . وی فقیه بود و در سال 1224 هَ . ق . در نجف متولد شد، سال وفات او 1298 هَ . ق . است . او راست : شرحی بر کتاب نافع. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 93).