<div class="boxBd"><b>( شنصرة )</b> شنصرة. [ ش َ ص َ رَ ] ( ع اِمص ) سطبری. سختی. ( منتهی الارب ). شنصره چیزی ؛ سطبر و نیک سخت گردیدگی آن و گویند: ایشان در شنصره اند؛ یعنی در شدت اند. ( از اقرب الموارد ). شنصیر. ( منتهی الارب ). رجوع به شنصیر شود.</div>

( شنصرة ) شنصرة. [ ش َ ص َ رَ ] ( ع اِمص ) سطبری. سختی. ( منتهی الارب ). شنصره چیزی ؛ سطبر و نیک سخت گردیدگی آن و گویند: ایشان در شنصره اند؛ یعنی در شدت اند. ( از اقرب الموارد ). شنصیر. ( منتهی الارب ). رجوع به شنصیر شود.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">شنصرة.</span> [ ش َ ص َ رَ ] (ع اِمص ) سطبری . سختی . (منتهی الارب ). شنصره ٔ چیزی ؛ سطبر و نیک سخت گردیدگی آن و گویند: ایشان در شنصره اند؛ یعنی در شدت اند. (از اقرب الموارد). شنصیر. (منتهی الارب ). رجوع به شنصیر شود.<br></p>

شنصرة. [ ش َ ص َ رَ ] (ع اِمص ) سطبری . سختی . (منتهی الارب ). شنصره ٔ چیزی ؛ سطبر و نیک سخت گردیدگی آن و گویند: ایشان در شنصره اند؛ یعنی در شدت اند. (از اقرب الموارد). شنصیر. (منتهی الارب ). رجوع به شنصیر شود.