روبجی

لغت نامه دهخدا

روبجی . [ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب است به روبج و آن لقب بعض اجداد عرب است . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).

روبجی. [ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به روبج و آن لقب بعض اجداد عرب است. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).

روبجی. [ ب َ ] ( اِخ ) ابوبکر احمدبن عمربن احمدبن یحیی بن عبدالصمد فامی روبجی ، معروف به ابن روبج. وی از عبداﷲبن محمد بغوی و ابن صاعد و دیگران روایت کرد و عتیقی از او روایت دارد. روبجی بسال 383 هَ. ق. درگذشت. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).

روبجی . [ ب َ ] (اِخ ) ابوبکر احمدبن عمربن احمدبن یحیی بن عبدالصمد فامی روبجی ، معروف به ابن روبج . وی از عبداﷲبن محمد بغوی و ابن صاعد و دیگران روایت کرد و عتیقی از او روایت دارد. روبجی بسال 383 هَ . ق . درگذشت . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).

کلمات دیگر: