کلمه جو
صفحه اصلی

شنین

لغت نامه دهخدا

شنین. [ ش َ ] ( ع اِ ) قطره های آب و اشک و چکیدن آن. || هر شیر که بر آن آب ریخته باشند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

شنین. [ ش َ ]( ع مص ) چکیدن قطره های آب و اشک. ( از منتهی الارب ).

شنین . [ ش َ ] (ع اِ) قطره های آب و اشک و چکیدن آن . || هر شیر که بر آن آب ریخته باشند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).


شنین . [ ش َ ](ع مص ) چکیدن قطره های آب و اشک . (از منتهی الارب ).


دانشنامه عمومی

شنین، روستایی از توابع بخش ضیاءآباد شهرستان تاکستان در استان قزوین ایران است.
این روستا در دهستان دودانگه علیا قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۰۱ نفر (۸۸خانوار) بوده است.


کلمات دیگر: