کشتی گاه و جایگاه کشتی
رواغه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رواغة. [ رِ غ َ ] (ع اِ) کُشتی گاه و گویند: هذه رواغتهم ؛ ای مُصْطَرَعهم . (منتهی الارب ). مُصْطَرَع . جایگاه کُشتی . (از اقرب الموارد). ریاغة. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به ریاغة شود.
( رواغة ) رواغة. [ رِ غ َ ] ( ع اِ ) کُشتی گاه و گویند: هذه رواغتهم ؛ ای مُصْطَرَعهم. ( منتهی الارب ). مُصْطَرَع. جایگاه کُشتی. ( از اقرب الموارد ). ریاغة. ( از منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ریاغة شود.
کلمات دیگر: