کلمه جو
صفحه اصلی

اردک سرسیاه

دانشنامه عمومی

A. m. marila (Linnaeus, 1761)(Eurasian Greater Scaup)A. m. nearctica (Stejneger, 1885)(Nearctic Greater Scaup)
منصوری، جمشید. «غاز سانان». راهنمای پرندگان ایران.
«اردک سر سیاه». وب گاه کویرها و بیابان های ایران. دریافت شده در ۱۰ اسفند ۱۳۹۱.
اردک سرسیاه (نام علمی: Aythya marila) از اردک های غواص (از تیرهٔ اردکیان) است.
اردک سرسیاه نر دارای سر سیاه رنگ است که همه گردن و جلوی سینه را نیز گرفته و پرهای پشت آن ها خاکستری رنگ است. مرغابی ماده در جلوی سر یک قسمت سفید رنگ دارد و بقیه سر و گردن ارغوانیست. حداکثر ۱۲ تخم سبزرنگ می گذارد. نوک پهن و ملاقه ای آن ها به رنگ خاکستری می باشد. پرهای قسمت شکم و پهلوها سفید رنگ است.
این اردک، غواص بسیار ماهریست. از گیاهان و جانوران ریز آبزی تغذیه می نماید. موطن اصلی آن ها شمال اروپاست و میدان مهاجرتشان ایران، ژاپن، کره و هند و شمال آمریکاست و در مجموع زندگی در کنار آب شور را به آب شیرین ترجیح می دهد.

دانشنامه آزاد فارسی

اُردک سَرسیاه (scaup)
اردک Aythya marila، از خانوادۀ اردک، راستۀ غازشکلان. در شمال اروپا، آسیا، و ایالات متحده امریکا به فراوانی یافت می شود. رنگ پوشش اردک نر در قسمت سر، سینه و دم سیاه متمایل به سبز و در پشت و پهلوها سیاه است، و زیر بدنش سفید است. به این سبب از فاصلۀ دید طبیعی، پرندۀ نر در هر دو انتها سیاه و در ناحیه میانی کم رنگ است. پرندۀ ماده به رنگ قهوه ای تیره است. این پرنده برای لانه سازی سوراخی در میان علف ها ایجاد می کند. در بریتانیا معمولاً به صورت دسته های زمستان گذران در خورها، یا آب های دور از ساحل، و به ندرت در خشکی یافت می شود. این جانور گاهی در شمال اسکاتلند تولیدمثل می کند. اردک سرسیاه در ایران نیز یافت می شود و در گروه اردک های غواص رده بندی شده است. اردک های غواص برای برخاستن ابتدا روی آب می دوند.


کلمات دیگر: