دزدسالاری

در سیاست اصطلاح دُزدسالاری یا کلپتوکراسی به دولتی اشاره دارد که عامه مردم را فدای افزایش ثروت و قدرت سیاسی شخصی طبقه حاکم می کند.دزدسالاری معمولاً با اختلاس در بودجه های دولتی همراه است.
فساد اداری
فساد قانونی
فساد سیاسی
دزدسالاری بیشتر در کشورهای جهان سوم رخ می دهد؛ کشورهایی که اقتصادشان بیشتر برپایه استخراج منابع و اقتصاد رانتی می چرخد.
جرج بوش، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده در سال ۲۰۰۶ تلاش کرد تا مبارزه با فساد دولتی را به عنوان یک مسئله اولویت دار در دستور کار سی و دومین نشست گروه هشت در سن پترزبورگ روسیه قرار دهد، و کمی بعد، ایالات متحده «راهبرد ملی بین المللی ساختن اقدامات بر ضد دزدسالاری» را اعلام نمود.
حکومت دزدسالار تأثیر بسیار نامطلوبی در اقتصادسیاسی و حقوق مدنی می گذارد؛ و باعث الگو برداری طبقات مختلف اجتماع از روسا و رهبران دزدسالار و سرایت فساد به سایر طبقات اجتماع نیز می شود. واقعیت این است که در دنیای امروز فساد مالی می تواند از حاکمان دزدسالار یک کشور به مردم آن سرایت کند و به عنوان هنجاری اجتماعی رواج یافته و نهادینه شود. به طوری که قشرها اجتماع از آنجا که می بینند حاکمان دولت غرق در فساد مالی هستند، به فکر سوء استفاده از موقعیتهای شخصی یا اداری خود می افتند.چون حکومتهای دزدسالار با روشهای پول شوئی یا سوء استفاده از ثروتهای عمومی یا وجوه حاصل از پرداختهای شهروندان، پول اختلاس می کنند، در نتیجه «رفاه» در زندگی شهروندان دچار تزلزل می شود.علاوه بر این، چون پولی که دزدسالاران سرقت می کنند، اغلب از بودجه ای است که برای امکانات عمومی مانند ساختن بیمارستان ها، مدارس، جاده ها، پارک ها و مانند آن اختصاص یافته است؛ این سرقت باعث کاهش رفاه عمومی می شود.دزدسالاران معمولاً (ولی نه همیشه) از دیکتاتورها هستند.