سلطان شبلی

مظفرالدین سلطان شبلی، از شاهزادگانآل مظفر و فرزندشاه شجاع از خواهر امیر سیورغتمش اوغانی بود.
سلطان شبلی در نوجوانی به مأموریت هایی چون امارت کرمان فرستاده شد، اما کم کم آثار سرکشی از وی به ظهور رسید و به فرمان پدرش شاه شجاع در سال ۷۸۵ هجری قمری نابینا شد. سلطان شبلی همراه با برادر کوچکشسلطان زین العابدین، تنها شاهزادگان آل مظفر بودند که از واقعه قتل عام این خاندان پادشاهی به فرمانتیمور در سال ۷۹۵ هجری در شهر قمشه جان به در بردند. تیمور این دو شاهزاده را که به سبب نابینایی، موجب خطر نمی دید، به سمرقند فرستاد و برایشان مستمری تعیین کرد و آن دو در سمرقند زنده بودند تا به مرگ طبیعی از دنیا رفتند.

سلطان شِبْلی ( ـ ۷۹۵ ق)
از شاهزادگان آل مظفر. فرزند شاه شجاع بود. در خردسالی از جانب پدر حاکم کرمان شد، اما مدتی دولتشاه با تسخیر کرمان وی را به زندان انداخت. او در اکثر لشکرکشی های پدر ملازم او بود و پس از تصرف آذربایجان به حکومت سلطانیه ، ری ، قزوین و همدان رسید. اما پس از تسلط سلطان حسین جلایری بر آذربایجان ، همراه پدر، به شیراز عقب نشست . سلطان شبلی در ۷۸۵ق، به سبب بدبینی و سوءظن پدر دستگیر و نابینا شد و سپس در اقلید فارس به زندان افتاد. زمانی که تیمور در ۷۹۵ق شیراز را فتح کرد، از زندان آزاد گردید و همراه با سلطان زین العابدین به سمرقند فرستاده شد.