نغیه

( نغیة ) نغیة. [ ن َ ی َ ] ( ع اِ ) آواز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نغمه. ( ناظم الاطباء ) ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). نغوة. ( متن اللغة ). || نغمه خوش آهسته. ( از اقرب الموارد ). نغمه خوش. ( از المنجد ). || سخن خوش. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کلام حسن. نغوة. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || آواز یا سخنی که موجب شگفتی شود. ( از متن اللغة ). || خبر نخستین که هنوز ثابت نشده باشد. ( از منتهی الارب )( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || آنچه شنیده شود و فهمیده نشود. نغوة. ( متن اللغة ). || چیزی از خبر. ما سمعت له نغیة من کذا و کذا؛ ای شیئاً من خبر. ( متن اللغة ) ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || ( مص ) نغی. نغوة. ( متن اللغة ). رجوع به نَغْی ْ شود.