کلیمی تبریزی. [ ک َ ی ِ ت َ ] ( اخ ) مشهور به پینه دوز اوغلی از فقرای عامی بود و در هر دو زبان فارسی و ترکی شعر گفته است. این مطلع از اوست :
به هر گلشن که نخل قامتت را یاد می کردم
در آن گلشن دل ناشاد خود را شاد می کردم.
به هر گلشن که نخل قامتت را یاد می کردم
در آن گلشن دل ناشاد خود را شاد می کردم.
( دانشمندان آذربایجان ، از تحفه سامی ).