نفس فاکره . نفس عاقله .
نفس مفکر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نفس مفکر.[ ن َ س ِ م ُ ف َک ْ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نفس فاکره. نفس عاقله. رجوع به نفس فاکره شود :
زاندیشه نمی گشت مرا جان به تفکر
پرسنده شد این نفس مفکر ز مفکر.
زاندیشه نمی گشت مرا جان به تفکر
پرسنده شد این نفس مفکر ز مفکر.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: