کلمه جو
صفحه اصلی

نفاض

فرهنگ فارسی

نوعی از ازار طفلان . جمع نفض . یا جامه . یقال ما علیه نفاض ای : شئ من الثیاب . یا گستردنی است که بر آن برگ سمر و مانند آن افکنند .

لغت نامه دهخدا

نفاض. [ ن َ ] ( ع اِمص ) لرزش تب . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || بی توشگی. تنگدستی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نِفاض. نُفاض. ( ناظم الاطباء ).
- امثال :
النفاض یقطرالجلب ؛ چون تنگدستی و خشکسالی رسد شتران را قطارقطار به معرض بیع برند. ( منتهی الارب ).

نفاض. [ ن ُ ] ( ع اِ ) آنچه به افشاندن ریخته شود از برگ و میوه و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه به افشاندن فروریزد. برگی که فروریزد و بیشتر در مورد برگ سمر استعمال شود بدان صورت که زیر آن بساطی بگسترانند سپس آن را بتکانند تا فروریزد. ( از متن اللغة ). نِفاض. ( منتهی الارب ) ( متن اللغة ). نفاضة. ( متن اللغة ). || بی توشگی وتنگدستی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). تمام شدن زاد و طعام. ( از متن اللغة ). نِفاض. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || جدْب. ( متن اللغة ). خشکسالی. مقابل خصب. || آنچه در دهان از مسواک بماند وآن را بیرون اندازند. ( ناظم الاطباء ). نفائه مسواک. نفاضة. نِفاض. ( از متن اللغة ). رجوع به نفاضة شود.

نفاض. [ ن ِ ] ( ع اِ ) نوعی از ازار طفلان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). ج ، نُفُض. || جامه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ). یقال : ما علیه نفاض ؛ ای شی من الثیاب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || گستردنی است که بر آن برگ سمر و مانند آن افکنند. ج ، نُفُض. || برگ که بر آن [ گستردنی که بر آن برگ سمر افکنند ] ریخته شود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || نُفاض. ( منتهی الارب ). رجوع به نُفاض شود.

نفاض . [ ن َ ] (ع اِمص ) لرزش تب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || بی توشگی . تنگدستی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نِفاض . نُفاض . (ناظم الاطباء).
- امثال :
النفاض یقطرالجلب ؛ چون تنگدستی و خشکسالی رسد شتران را قطارقطار به معرض بیع برند. (منتهی الارب ).


نفاض . [ ن ِ ] (ع اِ) نوعی از ازار طفلان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). ج ، نُفُض . || جامه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة). یقال : ما علیه نفاض ؛ ای شی ٔ من الثیاب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گستردنی است که بر آن برگ سمر و مانند آن افکنند. ج ، نُفُض . || برگ که بر آن [ گستردنی که بر آن برگ سمر افکنند ] ریخته شود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نُفاض . (منتهی الارب ). رجوع به نُفاض شود.


نفاض . [ ن ُ ] (ع اِ) آنچه به افشاندن ریخته شود از برگ و میوه و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه به افشاندن فروریزد. برگی که فروریزد و بیشتر در مورد برگ سمر استعمال شود بدان صورت که زیر آن بساطی بگسترانند سپس آن را بتکانند تا فروریزد. (از متن اللغة). نِفاض . (منتهی الارب ) (متن اللغة). نفاضة. (متن اللغة). || بی توشگی وتنگدستی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تمام شدن زاد و طعام . (از متن اللغة). نِفاض . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || جدْب . (متن اللغة). خشکسالی . مقابل خصب . || آنچه در دهان از مسواک بماند وآن را بیرون اندازند. (ناظم الاطباء). نفائه مسواک . نفاضة. نِفاض . (از متن اللغة). رجوع به نفاضة شود.



کلمات دیگر: