محجنة. [ م ِ ج َ ن َ ](ع اِ) محجن . عصای کج . || هر چوب که سرش خمانیده و کج کرده باشند. ج ، محاجن . (منتهی الارب ).
محجنه
لغت نامه دهخدا
( محجنة ) محجنة. [ م ِ ج َ ن َ ]( ع اِ ) محجن. عصای کج. || هر چوب که سرش خمانیده و کج کرده باشند. ج ، محاجن. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: