محرش. [ م ُ ح َرْ رِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از تحریش. برافژولنده قوم و سگ بر یکدیگر. ( از منتهی الارب ). آنکه برمیانگیزاند سگها و یا مردمان را بر یکدیگر. ( ناظم الاطباء ).