محروب

محروب. [ م َ ] ( ع ص ) مال ربوده و بی چیز گردانیده. ( آنندراج ). مردی محروب ؛ مردی که مال او ربوده باشند و او را بی چیز کرده باشند. ( از منتهی الارب ). || مال گرفته شده. بی چیزمانده. حریب. ( از منتهی الارب ). دزدیده شده و غارت شده. ( ناظم الاطباء ).