و نفسی داشتن : رمقی داشتن . هنوز زنده بودن .
نفس داشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نفس داشتن. [ ن َ ف َ ت َ ] ( مص مرکب ) و نفسی داشتن ؛ رمقی داشتن. هنوز زنده بودن :
حیف بود مردن بی عاشقی
تا نفسی داری و نفسی بکوش.
حیف بود مردن بی عاشقی
تا نفسی داری و نفسی بکوش.
سعدی.
کلمات دیگر: