نوبل آلفرد. نوبِل، آلْفِرِد (۱۸۳۳ـ۱۸۹۶)(Nobel, Alfred)
نوبِل، آلْفِرِد
مهندس و شیمی دان سوئدی. دینامیت را در ۱۸۶۷، ژلیگنیت را در ۱۸۷۵، و بالیستیت (نوعی باروت بی دود) را در ۱۸۸۷ اختراع کرد. از راه تولید مواد منفجره و بهره برداری از میدان نفتی باکوی آذربایجان، در نزدیکی دریای خزر، ثروت فراوانی به دست آورد که آن را برای اهدای پنج جایزۀ نوبل به جای گذاشت. در استکهلم زاده شد و در اروپا و امریکای شمالی درس خواند. طی جنگ کریمه، از ۱۸۳۵ تا ۱۸۶۵، در شرکت پدرش، واقع در سن پترزبورگ، کار می کرد. این شرکت تسلیحات نظامی تولید می کرد. پس از جنگ، پدرش ورشکسته شد و در ۱۸۵۹ با خانواده اش به سوئد بازگشت. چند سال بعد، آلفرد چند مادۀ منفجره جدید اختراع و کارخانه ای برای تولید آن ها تأسیس کرد. در ۱۸۶۴، کارخانۀ نیتروگلیسرین منفجر شد. در این حادثه برادر جوان تر نوبل و چهار نفر دیگر کشته شدند. در ۱۸۶۳، نوبل فتیلۀ چاشنی فولمینات جیوه را برای استفاده با نیتروگلیسیرین اختراع کرد. او با مخلوط کردن نیتروگلیسیرین و پنبۀ کوهی (کایزل گور) (نوعی کانی دیاتومیت پرزدار) دینامیت را اختراع کرد تا جابه جایی و حمل نیتروگلیسیرین ایمن تر باشد. ژلیگنیت محلول کلوئیدی نیتروسلولز (باروت پنبه) در نیتروگلیسیرین است که بسیار ایمن تر است، حساسیت کمتری به ضربه دارد، و در برابر رطوبت بسیار مقاوم است. نوبل در زمینۀ الکتروشیمی، اپتیک، بیولوژی، و فیزیولوژی نیز تحقیق می کرد و به حل بسیاری از مشکلات تولید ابریشم مصنوعی، چرم، و لاستیک کمک کرد.
نوبِل، آلْفِرِد
مهندس و شیمی دان سوئدی. دینامیت را در ۱۸۶۷، ژلیگنیت را در ۱۸۷۵، و بالیستیت (نوعی باروت بی دود) را در ۱۸۸۷ اختراع کرد. از راه تولید مواد منفجره و بهره برداری از میدان نفتی باکوی آذربایجان، در نزدیکی دریای خزر، ثروت فراوانی به دست آورد که آن را برای اهدای پنج جایزۀ نوبل به جای گذاشت. در استکهلم زاده شد و در اروپا و امریکای شمالی درس خواند. طی جنگ کریمه، از ۱۸۳۵ تا ۱۸۶۵، در شرکت پدرش، واقع در سن پترزبورگ، کار می کرد. این شرکت تسلیحات نظامی تولید می کرد. پس از جنگ، پدرش ورشکسته شد و در ۱۸۵۹ با خانواده اش به سوئد بازگشت. چند سال بعد، آلفرد چند مادۀ منفجره جدید اختراع و کارخانه ای برای تولید آن ها تأسیس کرد. در ۱۸۶۴، کارخانۀ نیتروگلیسرین منفجر شد. در این حادثه برادر جوان تر نوبل و چهار نفر دیگر کشته شدند. در ۱۸۶۳، نوبل فتیلۀ چاشنی فولمینات جیوه را برای استفاده با نیتروگلیسیرین اختراع کرد. او با مخلوط کردن نیتروگلیسیرین و پنبۀ کوهی (کایزل گور) (نوعی کانی دیاتومیت پرزدار) دینامیت را اختراع کرد تا جابه جایی و حمل نیتروگلیسیرین ایمن تر باشد. ژلیگنیت محلول کلوئیدی نیتروسلولز (باروت پنبه) در نیتروگلیسیرین است که بسیار ایمن تر است، حساسیت کمتری به ضربه دارد، و در برابر رطوبت بسیار مقاوم است. نوبل در زمینۀ الکتروشیمی، اپتیک، بیولوژی، و فیزیولوژی نیز تحقیق می کرد و به حل بسیاری از مشکلات تولید ابریشم مصنوعی، چرم، و لاستیک کمک کرد.
wikijoo: نوبل،_آلفرد_(۱۸۳۳ـ۱۸۹۶)