هون سن

هون سن (زادهٔ ۱۹۵۲) نخست وزیر کنونیِ کامبوج و رهبر حزب مردم کامبوج است که از سرنگونی خمرهای سرخ با حمایت ویتنام در ۱۹۷۹ بر کامبوج حکمرانی کرده است. از زمان بازگشتن نظام چندحزبی در ۱۹۹۳، این حزب در ائتلاف با حزب سلطنت طلب فونکینپک بوده است. یکی از چشم هایش شیشه ای است که در نتیجهٔ حملهٔ خمرهای سرخ در پنوم پن در ۱۹۷۵ چنین شده. هون سن در حال حاضر، قدیمی ترین رهبر جنوب شرق آسیا و یکی از قدیمی ترین نخست وزیران جهان است که از طریق ائتلاف های گوناگون از ۱۹۸۵ بر رأس قدرت بوده است.
http://www.cambodia.gov.kh/unisql1/egov/english/premier.biography.html
http://www.nytimes.com/1989/12/07/opinion/l-cambodia-s-hun-sen-is-himself-khmer-rouge-722489.html

هون سِن (۱۹۵۰)(Hun Sen)
هون سِن
از رهبران سیاسی کامبوج، از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ نخست وزیر، از ۱۹۹۳ معاون نخست وزیر و از ژوئیۀ ۱۹۹۷ یگانه رهبر کارآمد آن کشور. وجه مشخصۀ رهبری وی ترویج آزادی اقتصادی و بهبود روابط با نیروهای مخالف غیر خِمر در تبعید، به منزلۀ پیش درآمد یک راه حل سیاسی مصالحه جویانه بود. پس از شکست حزبش به نام حزب خلق کامبوجدر انتخابات ۱۹۹۳، هون سن پذیرفت که در مقام نخست وزیر دوم کشور در نوعی ترتیبات مشارکت در قدرت شرکت کند. در ژوئیۀ ۱۹۹۷، با اجرای کودتایی موفق، توانست معاون اول نخست وزیر، شاهزاده نوردوم رانارید، را کنار زند و عملاً کنترل کامل کامبوج را به دست گیرد. پس از آن که نوردوم رانارید در محاکمات نمایشی مارس ۱۹۹۸ مجرم شناخته شد و سپس پدرش، پادشاه نوردوم سیهانوک، او را بخشید، هون سن در فوریۀ ۱۹۹۸ طرح صلح ژاپن را پذیرفت و به رانارید اجازه داد به کشور باز گردد. درپی انتخابات نوامبر ۱۹۹۸، که در آن حزب خلق کامبوج ۴۱درصد آرا را از آن خود کرد، وی میان دو رقیب سیاسی اصلی یعنی حزب خلق و فونسینپکائتلافی تشکیل داد. هون سن، که در خانواده ای دهقان در استان شرقی کامپونگ چامبه دنیا آمد، در ۱۹۷۰ به خمرهای سرخپیوست. پس از پیروزی کمونیست های تحت حمایت ویتنام، به کامبوج بازگشت و در ۱۹۷۹ در سِمت وزیر امور خارجه مشغول خدمت شد و در ۱۹۸۵ به نخست وزیری رسید. از ۱۹۹۱ تا زمان برگزاری انتخاباتی که سازمان ملل در ۱۹۹۳ برگزار کرد، به اتفاق تشکیلات موقت سازمان ملل در کامبوجو نمایندگان جناح های درگیر جنگ، کشور را اداره می کرد.