کلمه جو
صفحه اصلی

گوگد

لغت نامه دهخدا

گوگد. [ گ ِ ] ( اِخ ) قصبه ای است از دهستان جلگه شهرستان گلپایگان. واقع در 6هزارگزی جنوب خاور گلپایگان و 4هزارگزی خاور شوسه گلپایگان به خوانسار. جلگه و گرمسیر و سکنه آن 4996 تن است. آب آن از چشمه و قنات و چاه و محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو است. دبستان دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

دانشنامه عمومی

گوگَد روستایی کوچک است در بخش مرکزی شهرستان گلپایگان استان اصفهان ایران.
اطلس گیتاشناسی استان های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
جایگاه و بلندا
ارگ گوگد از بناهای قدیمی و تاریخی این شهر است.
این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیتی برابر با ۶۶۸۶ نفر داشته است.
این شهر در پنج کیلومتری شرق گلپایگان و در مسیر راه اصلی اراک - اصفهان و گلپایگان - تهران قرار دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

گوگِد
ارگ تاریخی ارگ تاریخی ارگ تاریخی شهری در استان اصفهان، بخش مرکزی شهرستان گلپایگان. با ارتفاع ۱,۷۷۵ متر، در دشتی در ۱۵۱کیلومتری شمال غربی اصفهان و ۶ کیلومتری شرق شمالی گلپایگان، سر راه گلپایگان به کنجدجان و موته و کاشان قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به سرد و نیمه خشک و جمعیت آن۶,۶۹۷ نفر است (۱۳۸۵). دارای یک کاروان سرای قدیمی زیباست که به مهمانسرا تبدیل شده است و جنبۀ گردشگری نیز دارد.


کلمات دیگر: