نوبَختی، ابومحمد حسن بن موسی ( ـ ۳۰۰ تا ۳۱۰ق)
متکلم و مؤلف شیعی. خواهرزادۀ ابوسهل نوبختی بود. کتاب معروف فِرَقُ الشیعه منسوب به اوست. با ناقلان و مترجمان کتب فلسفی مذاکره می کرد. بیش از ۴۰ اثر در فهرست ها به نام وی ذکر شده است. از آثارش: الآراءُ و الدِیانات؛ الرَّدُ علی فِرَقِ الشیعه ما خَلَا الاِمامیّه؛ الجامِعُ فی الامامَة؛ اَلْمُوضِحُ فی حروبِ امیرالمؤمنین (ع)؛ الرَّدُ علی المنجِمین؛ الرَّدُ علی اهل المنطق؛ فی خبرِالواحدِ والعمل به؛ الرد علی اصحاب التَّناسُخ و الغُلاة.
متکلم و مؤلف شیعی. خواهرزادۀ ابوسهل نوبختی بود. کتاب معروف فِرَقُ الشیعه منسوب به اوست. با ناقلان و مترجمان کتب فلسفی مذاکره می کرد. بیش از ۴۰ اثر در فهرست ها به نام وی ذکر شده است. از آثارش: الآراءُ و الدِیانات؛ الرَّدُ علی فِرَقِ الشیعه ما خَلَا الاِمامیّه؛ الجامِعُ فی الامامَة؛ اَلْمُوضِحُ فی حروبِ امیرالمؤمنین (ع)؛ الرَّدُ علی المنجِمین؛ الرَّدُ علی اهل المنطق؛ فی خبرِالواحدِ والعمل به؛ الرد علی اصحاب التَّناسُخ و الغُلاة.