علی بن طاهر

علی بن طاهر از فرزندان طاهر بن حسین است که پس از مرگ طلحه بن طاهر و به نیابت از عبدالله بن طاهر، مدتی کوتاه در سال ۲۱۳ هجری قمری، بر خراسان حکمرانی کرد و سرانجام در طی سلسله نبردهایش با خوارج در نزدیکی نیشابور کشته شد.
نفیسی، سعید (۱۳۳۵). تاریخ خاندان طاهری. تهران: شرکت نسبی اقبال و شرکاء.

علی بن طاهر ( ـ۲۱۳/۲۱۴ق)
پسر طاهر ذوالیمینَین ، و از امرای سلسلۀ طاهریان. پس از مرگ طلحۀ بن طاهر (۲۱۳ق)، دومین امیر طاهریان، مأمون، خلیفۀ عباسی ، عبدالله بن طاهر را به جای او به امارت خراسان منصوب کرد. عبدالله که در این هنگام، در بغداد به سر می برد، در جمادی الاخر ۲۱۴ق، برای فرونشاندن شورش بابک خرمدین به دینور رفت . از این رو، برادرش، علی بن طاهر، را به نیابت از خویش امارت خراسان داد و محمد بن حُمَید طاهری نیز زمام امور را به عهده گرفت . امارت علی بن طاهر طولی نکشید و وی در جنگ با خوارج کشته شد و عبدالله برادر دیگرش ، محمد بن طاهر، را به عنوان جانشین خود به خراسان فرستاد.