قهدریجان

شهر قهدریجان براساس تقسیمات کشوری یکی از نقاط شهری شهرستان فلاورجان است که در ۱۴ کیلومتری شهر اصفهان و پنج کیلومتری فلاورجان قراردارد.
شهر قهدریجان در دشت وسیعی قرار گرفته که از هر سو اراضی زراعی آن را احاطه نموده است. در شمال آن اراضی زراعی منتهی به کهریزسنگ و در جنوب اراضی منتهی به ایمانشهر (مینادشت) و در شرق اراضی منتهی به روستای جوجیل و دشتچی و شهر فلاورجان و در غرب اراضی منتهی به دشت نجف آباد قرار دارند. قهدریجان با ۱۶۸۰ متر ارتفاع از سطح دریا در طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۰ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۳۰ دقیقه در دشت همواری قرار گرفته که در جهت شرق به غرب فاقد شیب بوده و تنها در جهت جنوب به شمال و غرب به شرق از شیب ملایمی برخوردار است.در حال حاضر طبق آماری که تخمین زده می شود جمعیت این شهر نزدیک به ۴۰۰۰۰ نفر می باشد. شهر قهدریجان از لحاظ جمعیت دومین شهر بزرگ پس از شهر فلاورجان می باشد و از لحاظ مساحت بزرگترین شهر در کل منطقه است.البته در مورد جمعیت شهر قهدریجان ابهامات زیادی بین مردم و مسئولین مطرح است. به طوری که عده ای معتقدند مقامات برای توجیه کم توجهی و به نحوی بی توجهی خود به مردم زحمتکش این خطه از قصد جمعیت صحیح این منطقه را اعلام نمی کنند. از آنجایی که مستندات و تصاویر ماهواره ای وسعت شهر را بیشتر از وسعت شهر فلاورجان شان می دهد اما در آمار اعلامی توسط سازمان آمار جمعیت این شهر کمتر از شهر فلاورجان است. جالبتر اینکه در اقدامی بسیار عجیب و بی سر و صدا برای افزایش جمعیت شهر فلاورجان، روستای گارماسه به شهر فلاورجان تحت عنوان محلهٔ گارماسه متصل شد. در حالی که گفته می شود جمعیت گارماسه بیش از پنج هزار نفر می باشد و طبق قانون خودش می توانست به شهر گارماسه ارتقا یابد در حالی که با شهر فلاورجان فاصله نسبی داشت.
به نقل از برخی منابع تاریخی و برخی تحقیقات صورت گرفته، بعد از خشک سالی ای که در روستائی به نام زارچان (در قدیم الایام در نزدیکی محل کنونی شهر قهدریجان واقع بوده) روی می دهد اهالی این روستا به قهدریجان مهاجرت می کنند. همچنین نقل شده است که روستائی دیگر به نام (فهران) نیز در حوالی محل کنونی شهر قهدریجان وجود داشته که دارای سابقه تاریخی طولانی بوده و بعد از حمله افغان ها به اصفهان این روستا نیز نابود می شود و مردم آن دیار نیز به قهدریجان مهاجرت می نمایند. البته پیش از این مهاجرت ها نیز احتمالاً قهدریجان خالی از سکنه نبوده است.در کتب و رسالات قدیم همچون صورت الارض نوشته ابن حوقل و معجم البلدان یاقوت حموی به کرات از خولنجان (خان لنجان) سخن به میان آمده است «از ایالات جبال است و مشتمل بر روستاهای بسیاری است» از جمله این روستاها که در گذر ایام رشد و توسعه یافته قهدریجان است که در قرن هشتم هجری حمدالله مستوفی در کتاب خود (تاریخ گزیده) هنگام بحث دربارهٔ ولایات اصفهان از آن نام می برد. در گذشته قهدریجان به عنوان یکی از روستاهای آباد لنجان بوده است و در حالی که جمعیت ایران در دوره قاجاریه به شدت کاهش می یابد. به نوشته تاریخ مسعودی (نوشته ظل السلطان) جمعیت آن بالغ بر سه هزار نفر می شده است. ظل السلطان از مالکین بزرگ قهدریجان در عهد قاجار بوده که در قهدریجان صاحب کاخی نیز بوده است.
منقول است که در عهد قاجار قهدریجان قلعه ای بوده که دیوارهایی آن را محصور می نموده و این قلعه دارای چهار دروازه بوده که در حال حاضر آثاری از آن باقی نیست و خانه های مسکونی قلعه توسط کوچه ها و گذرها از هم جدا می شده اند که به دو بخش علیا و سفلی تقسیم می شده که این گذر پس از افزایش جمعیت و از بین رفتن قلعه تبدیل به خیابان اصلی شهر می شود.

قَهْدِریجان
شهری در استان اصفهان، و بخش مرکزی شهرستان فَلاوَرجان، با ارتفاع ۱,۶۳۰ متر. در دشتی در ۲۲کیلومتری جنوب غربی اصفهان و ۶ کیلومتری غرب شمالی فَلاوَرجان، سر راه فَلاوَرجان به نجف آباد، قرار دارد. اقلیم آن معتدل و خشک و جمعیت آن ۳۰,۰۰۲ نفر است (۱۳۸۵).