قلج ارسلان دوم

سلجوقیان روم این سلسله سلاطین از دوران جنگ ملازگرد با سیطره بر این مناطق خود را والی بران دانستن و سلطنت خود را آغاز کردن با رسیدن سلسله مراتب به ترتیب نوبت به سلطان قلج ارسلان دوم پسر مسعود بن قلج ارسلان رسید سلطان قلج ارسلان دوم سلطان سلجوقیان روم بود یکی از با اراده ترین و سیاستمدارترین حکمران سلجوقیان آناتولی بود در سال ۵۱۱ هجری قمری با حذف کردن رقبای خود از جمله، شاهنشاه ،دانشمندیان، یعقوب ارسلان و کسان دیگر براستانهٔ قدرت نشست. دوران وی پراز حوادث و رویدادهای گوناگون بود در واقع این سلطان در اکثر موارد در میدان جنگ بوده و برای دشمنان و رقبای خود مجال نفس کشیدن را نداده و در برابر خطرات ایستادگی کرد دوران وی را به عنوان عصر طلایی و درخشان سلجوقیان می شناسند این سلطان دارای لیاقت های فراوانی بود چرا که، دوران وی مصادف و معاصر با صلاح الدین ایوبی و مانوئل امپراتور بیزانس و درگیر شدن در جنگ های صلیبی و عبور سپاه بیزانسی از مناطق مرزی سلجوقیان که جنگ ملازگر را دوباره به چشم آورد و بیزانس را یاداور قدرت بی حد سلجوقی بود. سلطان با داشتن ده ویا دوازده فرزند پسر سرزمین حکومتی خود را، سال ها قبل از وفات در میان فرزندانش تقسیم کرد که موجب خلق خود از قدرت و تقسیم منصفانه در میان فرزندان که عدالت پدری قلج ارسلان به چشم می خورد که نسبت به تمام فرزندانش یک دیدگاه را دارد در دوران وی اکثر ابنیه ها و باز سازی های صورت گرفت وی بانی شهر اقسرا است. سلجوقیان در زمینه های معماری دارای فوت و فن خاص بودن که موجب تحول معماری حتی تا دوران صفویه شدن
مسعود در سال (۵۵۱ ق -۱۱۵۱ م) وفات یافت با مرگ وی فرزندش قلج ارسلان دوم به جانشینی نشست. هنگامی که مسعود درگذشت کشورش به سه بخش تقسیم شده بود. به این ترتیب که «قونیه و آقسرای و نیقده در دست پسرش قلج ارسلان، آنکارا و حوالی چانقری در دست پسر دیگرش شهنشاه و تیواس و اماسیه و نیکار و حوالی ان دراختیار دامادش نظام الدین یاغی باسان که از او پیروی می کرد قرار داشت» قلج ارسلان در این شرایط سخت سه قسمت شدن کشور برتخت نشست «به خاطر جلوگیری از منازعات و جنگ برای سلطنت، برادر وسطی اش را کشت و این باعث شد که برادر کوچکترش شاهنشاه، ازان زمان بایاغی بسان که با سلجوقیان رقابت می کرد همکاری داشته باشد» این مطلب تنها در این منبع ذکر شده و در دیگر منابع عربی و فارسی ازان ذکر نشده
قلج ارسلان در سال ۵۵۱–۵۸۴ هجری قمری مصادف با ۱۱۵۶–۱۱۸۸ میلادی برتخت نشست مدت حکومت وی بیست سال بود که با برتخت نشستن شهر اقسرا را تأسیس می کند گویا هنگامی که برتخت نشست، برادرش ملکشاه ملقب به شاهنشاه که به عنوان مدعی سلطنت در آنکارا مستقر بود بر وی اعتراض نمود «که امیران از دانشمندیان یاری طلبید» «و یاغی بسان دانشمند از او حمایت می نمود شاهنشاه به انقره استیلا یافت و مدعی تاج و تخت سلاجقه شد امرای دانشمندی نیز تحت حمایت المک اعادل ابو قاسم نورالدین محمد بن عماد الدین زنگی از سلسله اتابکان حلب بودند» به این گونه یاگی سان شاهنشاه را حمایت می کرد پس قلج ارسلان برای تفرقه انداختن میان اندیشمندان به حمایت از امیر کوچک از دانشمندیان یعنی امیر ذوالنن قیصریه و امیر ذوالقرنین از ملطیه کمک خواست. در آغاز این مبارزات بر سر تاج و تخت شاهنشاه به همراه متفقین نیرومند
خود توانست استان های کنار رود فرات راتصرف کند که قلج ارسلان توانست از در گیر ان دو خانواده شاهنشاه را شکست داد.

قِلِج ارسلان دوم ( ـ۵۸۸ق)
(ملقب به عزالدین) پادشاه سلجوقی روم، پسر مسعود اول (حک: ۵۵۱ـ۵۸۴ق). سلطنت او با جنگ های صلیبی همزمان بود. در ۵۷۲ ق سپاهیان مانوئل اول ، امپراتور بیزانس را شکست داد.در اواخر سلطنت، قلمرو خود را میانِ ده پسرش تقسیم کرد. آنان پس از مدتی خواهان استقلال شدند. یکی از آنان، به نام قطب الدین ملکشاه ، کوشید تا قلج ارسلان او را جانشین خود کند. قلج ارسلان به عمران و آبادی علاقه مند بود و شماری کاروان سرا و بازار بنا کرد. سرانجام به نزد جوان ترین فرزند خود، غیاث الدین کیخسرو اول، پناه برد و همان جادرگذشت. آرامگاه او در قونیه است .