فرهنگ قواس

فرهنگ قوّاس واژه نامه ای فارسی به فارسی است که به دست فخرالدین مبارک شاه عزنوی مشهور به فخر قواس یا فخر کمانگر (متوفی ۷۱۶ هـ. ق) نوشته شده است. این فرهنگ یکمین فرهنگ یک زبانهٔ فارسی است که در هند تألیف شده و به احتمال، پیش از ۶۹۹ هـ. ق نگارش شده است. واژه ها در این فرهنگ بر اساس موضوع گردآوری شده اند که شامل پنج بخش می شوند و به همین جهت به فرهنگ پنج بخشی نیز معروف بوده. بیشتر درآیه های این فرهنگ از لغت فرس اخذ شده است. این فرهنگ تعدادی لغات ‫مصحفّی دارد.
علی اشرف صادقی (۱۳۹۳). «فرهنگ نویسی در شبه قاره از ابتدا تا قرن ۱۰ هجری (تاریخ فرهنگ نویسی)» (PDF). ویژه نامهٔ نامهٔ فرهنگستان (شبه قاره) (۲): صص ۳۸۱–۳۸۵. دریافت شده در ۱۱ اسفند ۱۳۹۳ خورشیدی. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)

فرهنگ قَوّاس
اثر فخرالدین مبارک شاه قواس (کمانگر) غزنوی واژه نامه ای فارسی، در اواخر قرن ۷ یا اوایل قرن ۸ق. فرهنگ قواس در هند تألیف شد و متکی بر لغت نامۀ اسدی طوسی است. ظاهراً واژۀ «فرهنگ» به عنوان و به جای لغت نامه نخستین بار در این اثر به کار رفته است. فرهنگ قواس سرآغاز فرهنگ نویسی فارسی در هند است. این کتاب حاوی ۱۰۵۰ لغت است و چون در پنج بخش تنظیم شده به فرهنگ پنج بخشی نیز شهرت دارد. تنظیم این کتاب براساس حرف آخر واژه هاست.