زهد ریایی

نخواستن یا ترک کردن ریا ودورویی

یعنی عبادت خدابه صورت دورویی انجام دادن . مثل عبادت خدا ونماز جلو مردم خیلی طولانی تر به جا آوردن

دور بودن از دورویی

یعنی دوری کردن از ریا
مثلا دو رو بودن در عبادت
پیش مردم یه چیز پیش خدا یه چیز دیگه ( جا نماز آب کشیدن )

معمولا حاکمان و فرمانروایان دوره سبک عراقی و به بعد خودشونو متدین و خدا پرست نشان میدادن ولی در باطن دنیاطلب و بدکار بودن و یا روحانیونی که اینطور هستن و در ظاهر ادم دین دار به نظر میرسن. به این نوع رفتار زهدریایی گفته میشه

ترک ریا
ترک دورویی

معمولا توی سبک عراقی قسمت ویژگی های فکری هست
یعنی از دو رو بودن ( دورویی ) دوری میکردند