زنهار خوردن

( مصدر ) ۱ - نقض عهد کردن عهد شکستن پیمان شکستن . ۲ - خیانت کردن .

زنهار خوردن. [ زِ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) سلب حمایت از پناهنده خود کردن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). پیمان شکنی. زنهارخواری. عهدشکنی :
ز طبع تو همین آمد که کردی
که با زنهاریان زنهار خوردی.چون همی بر من زنهار خورد دنیا
خویشتن چون دهی ای پور به زنهارش.مخور زنهار بر کس ، گر نخواهی
که خواهی و نیابی هیچ زنهار.کس به زنهاری خویش اندر زنهار خورد
زینهاریست دلم نزد تو ای بت زنهار.و روزگار غدار چنانکه عادت اوست با وی زنهار خورد. ( راحة الصدور راوندی ). چون محمود سبکتکین با او غدر کرد و زنهار خورد. ( راحة الصدور راوندی ).
که شه را بدبود زنهار خوردن
بد آمد در جهان بدکار کردن.مخور در خانه کس هیچ زنهار
که با تو آن کند کان زاغ با مار.دری دیگر نمیدانم که روی از تو بگردانم
مخور زنهار برجانم که دردم بی دوا ماند.و زاری کردم که به قلعه و به خون خلق زنهار مخور اجابت ننمود. ( رشیدی ). || خلاف امانت داری. خیانت در امانت :
من دل بتو دادم که به زنهار بداری
زنهار مخور بر دل زنهاری زنهار.رجوع به زنهار و زینهار و دیگر ترکیبهای این کلمات شود.