آنجا که بسیار جبین بر زمین رسد بمجاز سجده گاه .
جبین زار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جبین زار. [ ج َ ] ( اِ مرکب ) آنجا که بسیار جبین بر زمین رسد. بمجاز سجده گاه :
بخاک خفته دام تواضع خلقم
چو سجده ای که فتد راه بر جبین زارش.
بخاک خفته دام تواضع خلقم
چو سجده ای که فتد راه بر جبین زارش.
بیدل ( از بهار عجم ).
کلمات دیگر: