جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) ابوسعید. محدث است . وی از ابی الزیاد عبدالملک بن داود روایت کند و عبداﷲبن یوسف و دیگران از او روایت کنند. (از معجم البلدان ).
جبیلی
لغت نامه دهخدا
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به جبیل که بلدی است از بلاد ساحل شام. ( از الانساب سمعانی ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) ابوسعید. محدث است. وی از ابی الزیاد عبدالملک بن داود روایت کند و عبداﷲبن یوسف و دیگران از او روایت کنند. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) ابوقدامة. محدث است. وی از عقبةبن علقمة بیروتی و محمدبن حارث بیروتی روایت کند و صفوان بن صالح از او روایت دارد. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) اسماعیل بن حصین. محدث است. ( از منتهی الارب ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) اسماعیل بن خضربن حسان ، مکنی به ابوسلیمان. محدث است. وی از اسرائیل بن روح و سویدبن عبدالعزیز و عمربن هاشم بیروتی و محمدبن یوسف فریایی و محمدبن شعیب بن سابور و حمزةبن ربیعة و محمدبن فدیک بن اسماعیل قیسرانی و عبیدبن حیان و محمدبن المبارک الصوری روایت کند. و ابوبکر عبداﷲبن محمدبن زیاد نیشابوری و عبدالرحمان بن ابی حاتم رازی از او روایت دارند. او بسال 264 هَ. ق. درگذشته است. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) زیدبن القاسم السلمی. محدث است. وی از آدم بن ابی ایاس روایت کند و خیثمةبن سلیمان از او روایت دارد. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) عبیدبن حیان. محدث است. وی از مالک بن انس و اوزاعی و نظایر آنان روایت کند و صفوان بن صالح و عباس بن الولیدبن مزید البیروتی و ابوزرعة دمشقی از او روایت دارند. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ] ( اِخ ) عبیدبن خیار. محدث است. ( از منتهی الارب ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ] ( اِخ ) محمدبن حارث. محدث است. ( از منتهی الارب ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) ابوسعید. محدث است. وی از ابی الزیاد عبدالملک بن داود روایت کند و عبداﷲبن یوسف و دیگران از او روایت کنند. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) ابوقدامة. محدث است. وی از عقبةبن علقمة بیروتی و محمدبن حارث بیروتی روایت کند و صفوان بن صالح از او روایت دارد. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) اسماعیل بن حصین. محدث است. ( از منتهی الارب ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) اسماعیل بن خضربن حسان ، مکنی به ابوسلیمان. محدث است. وی از اسرائیل بن روح و سویدبن عبدالعزیز و عمربن هاشم بیروتی و محمدبن یوسف فریایی و محمدبن شعیب بن سابور و حمزةبن ربیعة و محمدبن فدیک بن اسماعیل قیسرانی و عبیدبن حیان و محمدبن المبارک الصوری روایت کند. و ابوبکر عبداﷲبن محمدبن زیاد نیشابوری و عبدالرحمان بن ابی حاتم رازی از او روایت دارند. او بسال 264 هَ. ق. درگذشته است. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) زیدبن القاسم السلمی. محدث است. وی از آدم بن ابی ایاس روایت کند و خیثمةبن سلیمان از او روایت دارد. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ ] ( اِخ ) عبیدبن حیان. محدث است. وی از مالک بن انس و اوزاعی و نظایر آنان روایت کند و صفوان بن صالح و عباس بن الولیدبن مزید البیروتی و ابوزرعة دمشقی از او روایت دارند. ( از معجم البلدان ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ] ( اِخ ) عبیدبن خیار. محدث است. ( از منتهی الارب ).
جبیلی. [ ج ُ ب َ] ( اِخ ) محمدبن حارث. محدث است. ( از منتهی الارب ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) ابوقدامة. محدث است . وی از عقبةبن علقمة بیروتی و محمدبن حارث بیروتی روایت کند و صفوان بن صالح از او روایت دارد. (از معجم البلدان ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) اسماعیل بن حصین . محدث است . (از منتهی الارب ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) اسماعیل بن خضربن حسان ، مکنی به ابوسلیمان . محدث است . وی از اسرائیل بن روح و سویدبن عبدالعزیز و عمربن هاشم بیروتی و محمدبن یوسف فریایی و محمدبن شعیب بن سابور و حمزةبن ربیعة و محمدبن فدیک بن اسماعیل قیسرانی و عبیدبن حیان و محمدبن المبارک الصوری روایت کند. و ابوبکر عبداﷲبن محمدبن زیاد نیشابوری و عبدالرحمان بن ابی حاتم رازی از او روایت دارند. او بسال 264 هَ . ق . درگذشته است . (از معجم البلدان ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) زیدبن القاسم السلمی . محدث است . وی از آدم بن ابی ایاس روایت کند و خیثمةبن سلیمان از او روایت دارد. (از معجم البلدان ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) عبیدبن حیان . محدث است . وی از مالک بن انس و اوزاعی و نظایر آنان روایت کند و صفوان بن صالح و عباس بن الولیدبن مزید البیروتی و ابوزرعة دمشقی از او روایت دارند. (از معجم البلدان ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب است به جبیل که بلدی است از بلاد ساحل شام . (از الانساب سمعانی ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ] (اِخ ) عبیدبن خیار. محدث است . (از منتهی الارب ).
جبیلی . [ ج ُ ب َ] (اِخ ) محمدبن حارث . محدث است . (از منتهی الارب ).
کلمات دیگر: