مخفف خاک کش است و آن تخته ای است که دهقانان زمین شیار کرده را بدان هموار کنند .
خاکش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خاکش. [ ک َ ] ( اِ مرکب ) مخفف خاک کش است و آن تخته ای است که دهقانان زمین شیار کرده را بدان هموار کنند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( فرهنگ شعوری ج 1 ص 367 ). ماله که زمین را بعد از تخم افشاندن به آن هموار کنند. رجوع به خاک کش شود.
دانشنامه عمومی
خاکش کیسه گشاد بزرگی است که یکطرف و دو سر آن را می دوزند و بر پشت حیوانات باری می گذارند و از آن برای جابجای خاک و کود و علوفه استفاده می کنند به هر چیز گشاد می گویند این اصطلاح بیشتر در روستاهای منطقه عربخانه نهبندان خراسان جنوبی رایج است و به گوال یا گواله هم مشهور است( با ضم گ)
کلمات دیگر: