کلمه جو
صفحه اصلی

چرچ لو

لغت نامه دهخدا

چرچلو. [ چ ِ چ َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان مرحمت آباد بخش میاندوآب میناب شهرستان مراغه که در 19هزارگزی شمال باختر میاندوآب و 15هزارگزی باختر ارابه رو میاندوآب به میناب واقع است. جلگه و معتدل است و 369 تن سکنه دارد. آبش از زرینه رود و آب چاه ، محصولش غلات ، چغندر، کشمش و بادام ، شغل اهالی زراعت ، صنایع دستی جاجیم بافی وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

چرچلو. [ چ ِ چ َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان یافت بخش هوراند شهرستان اهر که در 16هزارگزی جنوب خاوری هوراند و 28500گزی شوسه اهر به کلیبر واقع است.کوهستانی ، گرمسیر و مالاریائی است و 215 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و رود قره سو، محصولش غلات ، پنبه ، برنج و سردرختی ، شغل اهالی زراعت و گله داری ، صنایع دستی بافتن فرش و گلیم و راهش مالرو است. این ده مسکن ایل حسینکلو میباشد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

دانشنامه عمومی

چرچلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان مشگین شهر، بخش مرادلو، دهستان یافت قرار دارد. این روستا درون دره ای زیبا و پر از چشمه واقع شده است. روستای چرچلو از شمال با روستای ویزناب (میزنو) از غرب با روستای دلقناب و رود قره سو از جنوب با روستای قره آغاج (قلعه قهقهه) و از شرق با طبیعتی بکر همراه با دره ها و کوه ها منطقه همسایه است. از جاذبه های تاریخی و گردشگری روستا می توان خربه شام. جیری بلاغ. کمندآلتی. قوزای یول آشان. لزگی چخان. سارمساغلی. مال فون. جره جوری. علی عسگردره سی. اشنه. بادامچالی. داش باشی. تکه بند آلان. سولودره. سوغان داغی. اینجره نو. زینی میشه. تقی هولاسی. آت اولن. آرپا اکن. اولر دوشن. قره آغاج گدیگی. هوول باش جبه. پینه گوله. کریم دره سی. کی سیغی. دوه باغلانان. قوملار. قارغلیق آغزی. آلمالی باغ. یونجالیق. قزل یر یا یوخاری شام. علیاران. چله خانه. دومه لی. آداغ. مزدی. و غیره را می توان نام برد.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۲۷۱ نفر با ۵۷ خانوار بوده است. مردم چرچلو مردمانی خونگرم و مهمان نواز بوده و به باغبانی و دامپروری مشغول می باشند باغات چرچلو در دره روستا وکرانه های رود قره سو واقع شده انواع میوه جات از قبیل سیب. به. هلو .شلو. انار. آلبالو. گیلاس. انجیر. توت. گردو. زردآلو و غیره.....ودر کشتزارهای آن گندم. جو. برنج. نخود. لوبیا. ماش. پیاز و غیره کاشت می شود و در جالیزارهای روستا خیار. قرا. گوچه. هندوانه. کدو تنبل. .غیره ... برداشت می شود که توت. زردآلو و پیاز این منطقه از مرغوبیت وشهرت خاصی برخودار است.زنان این روستا مانند بقیه منطقه خانه دار بوده و از لباس محلی مثل شلته و روبند یا همان یاشماق استفاده کرده و علاوه برکمک به مردان بکارهایی از قبیل فرشبافی. جاجیم و پلازبافی. تهیه محصولات تبدیلی از میوه مانند لواشک و برگه زردآلو و توت خشک و تهیه انواع لبنیات از قبیل شیر. پنیر. کره. خامه. سرشیر و غیره مشغول می باشند.از اهالی قدیم و ریش سفیدان روستا می توان به مرحوم کربلایی جواد(کدخدا). مرحوم شایسن.مرحوم قربانعلی. مرحوم میر فاضل(سید جلیل القدر). مرحوم قیبعالی.مرحوم مشهد اغا حسن.مرحوم بهرام.مرحوم شیخ تاپدوقعلی( شیخ مسجد). مرحوم مهدی خان(موذن). وحاج عوض(نوحه خوان). مشهد نقی(بقال).حاج بالا خان. و مرحوم کربلایی ارشد(شکارچی). مرحوم مشهد بشیر(شکارچی).مرحوم میکائیل(شکارچی).مرحوم مشهد بالاجه(شکارچی) و عالم منطقه مرحوم میرزا فتح علی ومرحوم میرزا ادریس را می توان نام برد که در بین مردم از حرمت و احترام خاصی برخوردار بودند هستندو خواهند بود.


کلمات دیگر: