کلمه جو
صفحه اصلی

جثل

لغت نامه دهخدا

جثل. [ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) انبوه و درهم شده از موی و گیاه. ( ازمنتهی الارب ) ( آنندراج ). موی انبوه. ( مهذب الاسماء ). || سطبر کوتاه از موی و گیاه. || سطبر سیاه از موی و گیاه. || سطبر کثیف درهم شده از هر چیزی. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).

جثل. [ ج َ ث َ ] ( ع اِ ) مادر. || زوجه. یقال : ثکلته الجثل ؛ یعنی مادر یا زوجه بر او ندبه کند. || اَمة. || ( مص ) بردن باد چیزی را. ( از منتهی الارب ).

جثل. [ ج َ ث َ ] ( اِخ ) ابن هاعان. محدث است. ( منتهی الارب ).

جثل . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) انبوه و درهم شده از موی و گیاه . (ازمنتهی الارب ) (آنندراج ). موی انبوه . (مهذب الاسماء). || سطبر کوتاه از موی و گیاه . || سطبر سیاه از موی و گیاه . || سطبر کثیف درهم شده از هر چیزی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) .


جثل . [ ج َ ث َ ] (اِخ ) ابن هاعان . محدث است . (منتهی الارب ).


جثل . [ ج َ ث َ ] (ع اِ) مادر. || زوجه . یقال : ثکلته الجثل ؛ یعنی مادر یا زوجه بر او ندبه کند. || اَمة. || (مص ) بردن باد چیزی را. (از منتهی الارب ).



کلمات دیگر: